Krzesło

Rezydencja łańcucka, należąca do upaństwowionych reformą rolną w 1944 r. majątków ordynacji łańcuckiej Potockich, stała się zalążkiem muzeum państwowego. W swojej działalności Muzeum-Zamek skupiło się nie tylko na zabezpieczeniu, konserwacji oraz udostępnianiu wnętrz zamkowych i znajdującego się w nich wyposażenia, ale także wzbogaca zbiory własnymi zakupami bądź sponsorowanymi darami, przyczyniając się do zachowania spuścizny kulturowo-materialnej i utrwalenia na ekspozycjach muzealnych atmosfery domu znanego arystokratycznego rodu. Prezentowane rokokowe krzesło jest pochodzącym z darów nabytkiem Muzeum-Zamek w Łańcucie. Złocony, ozdobiony snycerką i tapicerowany mebel uzupełnił wyposażenie „Saloniku Rokokowego” na drugim piętrze zamku. Wnętrze w drugiej połowie XIX w. wraz z sąsiadującymi pomieszczeniami należało do apartamentów kolejnych młodych małżeństw rodu Potockich, Alfreda II i jego żony Marii z Sanguszków oraz Romana i jego żony Elżbiety z Radziwiłłów. Skompletowany przez muzeum w saloniku zestaw francuskich mebli w stylu Ludwika XV (rokoko) uzupełnia klimat prywatnego mieszkania z czasów, gdy zapanowała moda na minione style historyczne, w tym przypadku – drugie rokoko. Nie wiadomo przez jakiego mistrza stolarskiego zostało wykonane prezentowane krzesło. Uzupełnia ono komplet podobnych w kształcie, ale odmiennych w detalu zdobniczym krzeseł oznaczonych sygnaturą, która może być znakiem właściciela, a nie wykonawcy (patrz S.10674MŁ; S.10675MŁ; S.10676MŁ; S.10677MŁ; S.10678MŁ).
Teresa Bagińska-Żurawska https://orcid.org/0000-0002-9243-3967