Bransoleta taśmowata

Do wykonania tej bransolety została użyta wąska i gruba taśma z brązu. Ozdoba ma prosto ścięte końce, a jej powierzchnię pokrywa ryty ornament złożony z grup ukośnych i pionowych kresek, poprzedzielanych motywem jodełki. Pierwotnie wchodziła w skład znaleziska gromadnego, odkrytego 19 marca 1890 roku na zabagnionej łące zwanej „Schild”. Kontekst ten wskazuje, że był to dar ofiarny składany bóstwom żywiołu wody. W skarbie znajdowało się dziewięć taśmowatych bransolet, z których przetrwało sześć oraz dwie ornamentowane bransolety mankietowate. Układ ozdób w miejscu ich zalegania był bardzo zwarty: szerokie bransolety włożone były jedna w drugą, a wąskie tkwiły w ich wnętrzu. Do zbiorów Towarzystwa Historii i Starożytności Pomorza w Szczecinie depozyt przekazał znalazca – rolnik Christian Plathe – za pośrednictwem profesora Blasendorffa z Pyrzyc, zapewne nauczyciela tamtejszego gimnazjum. Pod koniec lat dwudziestych XX wieku zasoby Towarzystwa przejęło Pomorskie Muzeum Krajowe. Skarb pozostawał tam do sierpnia 1944 roku, do momentu ewakuacji zbiorów zagrożonych zniszczeniami wojennymi. Do Szczecina powrócił dopiero w 2009 roku w wyniku polsko-niemieckiej wymiany zabytków archeologicznych. Skarb ozdób z Nieborowa, poza dużymi walorami ekspozycyjnymi, ma także istotne znaczenie naukowe. Odkrycie to, datowane na 2. połowę – 1. połowę IV okresu epoki brązu (ok. 1200–1000 BC) reprezentuje bardzo słabo rozpoznaną wczesną fazę rozwojową kultury łużyckiej na Pomorzu. Co ciekawe, prezentowana taśmowata bransoleta należy do grupy ozdób, które nie pojawiają się w grobach i są znane tylko ze skarbów.

Dorota Kozłowska