Pojemnik trójdzielny

Pojemnik z poroża, odkryty w 1996 roku podczas ratowniczych badań archeologicznych na szczecińskim Podzamczu w obrębie kwartału XIV.

Pojemnik wykonano z fragmentu poroża jelenia. Kształtem jest zbliżony do litery T. Na obrzeżach każdego z ramion znajdują się cztery dziurki służące mocowaniu zamknięć i zawiesi. Powierzchnia przedmiotu jest bogato zdobiona motywami zakreskowanych trójkątów ujętych w ryte wstęgi. Po jednej stronie widnieje ponadto krzyżyk, po przeciwnej znak X.

Pojemniki z poroża noszone były na szyi lub przytroczone do pasa. Służyły do przechowywania soli lub ziół, znaleziono także jeden egzemplarz wypełniony monetami. Znane są z badań archeologicznych na cmentarzyskach, osadach otwartych i grodziskach datowanych na VII–XII stulecie, na obszarze od Kotliny Karpackiej po Niż Europejski. Najstarsze odkryto na cmentarzyskach koczowniczych Awarów w Kotlinie Karpackiej, nieco młodsze znane są z osad i cmentarzysk słowiańskich z VII–IX wieku z terenu Moraw. Na koniec X–XII wiek datowane są znaleziska pojemników rogowych z terenów obecnej Polski i północno-wschodnich Niemiec. Na Pomorzu odkryto kilka tego typu przedmiotów, w tym w Szczecinie podczas badań wykopaliskowych Wzgórzu Zamkowym oraz w Wolinie na Srebrnym Wzgórzu wśród reliktów pracowni rogowniczej, a także w Santoku na pograniczu wielkopolsko-pomorskim.

Wymiary: rozpiętość 14,8 cm, wysokość 7,9 cm, średnice otworów 2,8, 3,9 i 4,2 cm

Sławomir Słowiński