Flet

Kielich – flet wykonany został w latach 1720-1230 w manufakturze szkła pod Lubaczowem zwanej Hutą Kryształową założoną w 1717r. przez hetmana Adama Mikołaja Sieniawskiego. Był on żonaty z Elżbietą Lubomirską, córką Stanisława Herakliusza Lubomirskiego, właściciela Łańcuta w latach 1699-1702.W zbiorach szkła polskiego w Łańcucie najliczniejsza jest grupa zabytków z tejże pobliskiej huty. Była to jedna z najstarszych polskich manufaktur szkła, która w produkcji swoich wyrobów osiągnęła bardzo wysoki, europejski poziom ich wykonania. Kierował nią Franciszek Fremel, znakomity specjalista saski sprowadzony do Polski w 1710r. przez Augusta II Sasa. Huta czynna była przez cały wiek XVIII. Wyrabiano w niej szkła stołowe i świeczniki. Wśród rozmaitych kielichów charakterystyczne były flety do szampana, o wąskiej i wysmukłej czarze na tralkowym trzonie i okrągłej stopie. Powyższy kielich wykonany został z bezbarwnego szkła. Jest to kielich z okrągłą stopą, z tralkowym trzonem z pełnego szkła, o wysmukłej, stożkowej czarze. Nasadę czary i trzon zdobi szlif fasetowy. Z przodu czara zdobiona jest rżniętym kartuszem barokowym z herbem prymasa Teodora Potockiego – Pilawą, zwieńczonym mitrą książęcą, na tle płaszcza gronostajowego. Nad płaszczem kapelusz kardynalski z rozmieszczonymi symetrycznie dwoma sznurami ze zwisającymi dziesięcioma chwostami. Z tyłu czary Oko Opatrzności. Stopę zdobi wić gałązki roślinnej. Podobny motyw na czarze.

Barbara Trojnar