Maria z Zamoyskich Lubomirska

Obraz z kolekcji Potockich (owal), dawnych właścicieli zamku łańcuckiego, przedstawia portret młodej, ładnej kobiety ukazanej w popiersiu, z głową i wzrokiem zwróconym w lewo. Kolorystyka jasna, stonowana, prawie monochromatyczna, światło pada z lewej strony. Tło portretu oliwkowe łamane różem i beżem, rozjaśnione nad ramionami portretowanej. Portretowana to Maria z Lubomirskich Zamoyska (ur. w kwietniu 1841 r w Wysocku, zm. w grudniu 1922 r w Warszawie) córka Zdzisława Zamoyskiego i Józefiny Jadwigi Zamoyskiej żona Jana Tadeusza Lubomirskiego. Obraz został namalowany przez Franza Schrotzberga (ur. w kwietniu 1811 r w Wiedniu, zm. w maju 1889 r w Graz ), malarza austriackiego, portrecistę. Studiował w Akademii Wiedeńskiej, w 1832 r po raz pierwszy wystawił swe portrety i sceny mitologiczne. Podróżował do Włoch, Niemiec i Belgii, gdzie studiował obrazy tamtejszych mistrzów. Od 1840 r stał się wziętym malarzem, zwłaszcza kobiecych portretów. W 1843 r został członkiem Akademii Wiedeńskiej. Jego obrazy (portrety) często litografował Joseph Kriehuber. Obraz ujęty w szeroką, drewnianą, profilowaną , złoconą ramę, ozdobioną perełkami i pasem kanelowania jest eksponowany w jednym z pokoi na II piętrze zamku łańcuckiego.

Bożena Rybkowska