Zamczek Romantyczny

Fotografia przedstawia usytuowany przy dawnym gościńcu w północnej części parku poza fosą Zameczek – widok na elewację wschodnią. Wzniósł go dla Księżnej Marszałkowej Izabelli z Czartoryskich Lubomirskiej (zm. w 1816 r), jako jej samotnię, Chrystian Piotr Aigner wraz ze sztukatorem Fryderykiem Baumanem, z którym pracował w Łańcucie przy Gloriecie i oranżerii a także klasycystycznych reprezentacyjnych wnętrzach na I piętrze Zamku - Sali Balowej, Wielkiej Jadalni z położoną obok w wieży południowo-zachodniej Kaplicą oraz Teatrem. Zameczek mający klasycystyczno - neogotyckie (w duchu romantycznym) elewacje otoczony był pierwotnie fosą. Charakterystycznym elementem architektury zameczku jest mocno wysunięta wieża w narożu północno-wschodnim, pierwotnie nakryta kopulastym hełmem. Wewnątrz Aigner i Bauman stworzyli klasycystyczne sale dekorowane sztukateriami z zachwycającą tzw. wirującą rozetą w sklepieniu trzykondygnacyjnej wieży. Klatkę schodową ozdobiła iluzjonistyczna dekoracja malarska imitującą mur z ciosów kamienia porośnięty winną latoroślą i bluszczem. Pierwotnie zameczek wyposażały dwuskrzydłowe intarsjowane z malarską figuralną dekoracją drzwi- przeniesione po śmierci księżnej do Zamku.
Aldona Cholewianka-Kruszyńska