Widok na Wieżę Dzwonów zamku szczecińskiego z ul. Korsarzy

Na przełomie XIX i XX wieku jedną z najbardziej cenionych przez artystów budowli Szczecina był zamek książąt z lokalnej dynastii Gryfitów, który do dzisiaj stanowi wizytówkę miasta. Wzniesiony w XIV wieku na wzgórzu w pobliżu Odry przez stulecia ulegał przebudowom, ale także i zniszczeniom, z których najbardziej dotkliwymi były te, wywołane działaniami drugiej wojny światowej. Po wojnie gmach został odbudowany w stylu renesansowym i obecnie jest to pięcioskrzydłowa budowla z dwoma dziedzińcami: Dużym oraz Menniczym, a także trzema wieżami: Dzwonów, Więzienną i Zegarową.

Przed wojną popularnym ujęciem Zamku Książąt Pomorskich ukazywanym przez artystów była Wieża Dzwonów, obok której znajdowało się wejście na Dziedziniec Menniczy. Wzdłuż obu stron uliczki prowadzącej do zamku wzniesione były małe kamieniczki, których urokowi nie mogli oprzeć się artyści. Powstała dzięki nim ikonografia tej części zamku ilustruje stan wieży przed remontem i po jego zakończeniu w 1927 roku. 

Prezentowany widok na Wieżę Dzwonów szczecińskiego zamku z ulicy Korsarzy (Große Ritterstraße) zobrazowała także niemiecka malarka Helene Runge (? – 1921). Praca powstał najprawdopodobniej w 2. dekadzie XX wieku, czyli jeszcze przed remontem. Z uwagi na skąpe informacje na temat życia artystki i jej twórczości trudno jednoznacznie przypisać jej obrazy do konkretnego stylu. Używana jednak przez nią technika impastu, charakterystyczna była dla impresjonizmu. Dzięki niej Runge podkreśla starość tynków wieży zamkowej oraz otaczających ją kamienic, ale też oddaje rozedrganie nagrzewającego się około południa letniego powietrza. Artystka zastosowała impast również w innej pracy, znajdującej się w zbiorach Muzeum Historii Szczecina, mianowicie w widoku od strony Odry na zabudowę Tarasów Hakena (MNS/H/933).

Małgorzata Peszko