Diana Łowczyni

Diana - łowczyni . Diana to postać w mitologii rzymskiej znana szczególnie jako bogini dzikiej przyrody, łowów i lasów. Jej atrybutami były: łuk, strzały, łania. Marmurowy posąg Diany - łowczyni jest kopią marmurowego posągu wykonanego przez słynnego francuskiego rzeźbiarza Jeana Antonie`a Houdona (1741 – 1828) w 1780 r. Bogini przedstawiona została jako młoda, naga kobieta. Ukazana jest w biegu, ciężar jej ciała spoczywa na lewej nodze wspiętej na palcach, prawa jest w tyle, uniesiona. Prawa ręka wysunięta do przodu trzymała strzałę, lewa opuszczona i nieco w tyle trzymała łuk (obie ręce są uszkodzone).Głowa bogini skręcona jest w prawo i uniesiona lekko ku górze. Twarz jest idealizowana. Pofalowane włosy upięte nad czołem i z tyłu głowy. Rzeźba łańcucka różni się od oryginału: draperia zastąpiła kołczan wiszący na pasie u lewego boku bogini, a pień drzewa - podporę w kształcie krzewu roślinnego. Twórca łańcuckiej rzeźby nie jest znany. Posąg Diany-łowczyni wykonany przez Houdona był często powtarzany w XIX w. w  różnych materiałach: gipsie, marmurze, terakocie, w rozmiarach od naturalnej wielkości po bibeloty. Jak pokazują fotografie archiwalne łańcuckiego zamku z lat dwudziestych i trzydziestych XX w. posąg Diany eksponowany był wówczas w ogrodzie przed południową elewacją zamku. W muzeum przeniesiony został do Galerii Rzeźb.  

Barbara Trojnar