Kropielnica

Kropielniczka (aspersorium) domowa do zawieszania przy drzwiach wejściowych domu lub mieszkania, w naszym przypadku  pałacowej kaplicy. Służyła domownikom lub gościom do umoczenia palców w święconej wodzie i uczynienia znaku krzyża. Kropielniczka wykonana jest ze złocongo drewna w kształcie stylizowanego serca z wyobrażeniem ukrzyżowanego Chrystusa w częsci górnej oraz zbiorniczka na wodę święconą w kształcie muszli w dołu. Motyw muszli występował czesto w  kropielniczkach, gdyż wg tradycji Św, Jan Chrzciciel udzielając chrztu w Jordanie użyał do polewania wodą muzli. Postać Chrystysa wykonana w emalii malarskiej, krzyż w bogatym obramieniu rokokowym z drewna złoconego.Całość przymocowana do drewnianej deseczki w kształcie tarczy herbowej obitej bordowym aksamitem, u góry deseczki metalowe kółko do zawieszania. Chrystus przedstawiony nie jako cierpiący, ale wręcz stojący na krzyżu, cierpienie widoczne tylko w lekkim skrzywieniu ust i krwi widocznej w miejscu przebitych dłoni i stóp oraz w okolicy serca. Kropilniczka pochodzi z dawnego wyposażenia kaplicy zamkowej i służyla na pewno wszystkim biorącym udział w odbywających się tutaj nabożeństwach. Kaplica zamkowa, znajdująca się na parterze zamku została urządzona w 1885 r dla Marii z Sanguszków, żony II ordynata łańcuckiego z okazji rocznicy ich ślubu jako prezent od ich dzieci ( wcześniej kaplica znajdowała się na I piętrze w wieży południowo - zachodniej). Woda święcona, której uroczyste poświęcenie odbywa się w Wigilię paschalną ( Wielka Sobota) jest znakiem obecności Boga, chroni dom przed złem i jest zewnętrznym znakiem wyznania wiary i odrzucenia szatana. Swój pierwowzór czerpie ze Starego Testamentu - przed Przybytkiem znajdował się miedziany basen służący do rytualnych obmywań. Zwyczaj używania kropielniczek został wprowadzony przez kościół w II w po Chrystusie.

Bożena Rybkowska