Koń w uprzęży

Henri-Geoffroy de la Planche de Ruillé, Koń, Francja, k. XIX w., sygn. “Cte G.de Ruille” Szorownia hrabiego Mikołaja Potockiego w jego stajniach paryskich przy Av. Friedland, tak jak łańcucka Galowa Szorownia w Stajniach Zamkowych za III i IV ordynata, była wyjątkowo wytworną masztarnią-salonem, w jakiej oprócz rozwieszonych na boazerii ścian kilkudziesięciu wyjazdowych uprzęży umieszczono także meble, cenne bibeloty i zaprzęgowe akcesoria. Po śmierci hrabiego w 1921 roku, który swoim sukcesorem, uczynił IV ordynata Alfreda Antoniego Potockiego uprzęże i wyposażenie szorowni paryskiej, jako część spadku po Mikołaju Potockim, przewiezione zostały do Łańcuta. Z Paryża, gdzie ustawiona była na stole, pośrodku szorowni, trafiła wówczas do Łańcuta kameralna rzeźba w brązie przedstawiająca konia zaprzęgowego w chomątowej uprzęży, jaką ustawiono w Szorowni Galowej. Jej twórcą jest bardzo modny we Francji na przełomie XIX i XX wieku hrabia Henri-Geoffroy de la Planche de Ruillé, autor licznych kameralnych rzeźb koni, jeźdźców, amazonek, dżokei i, rzadziej, zaprzęgów. Oddawał w nich doskonale anatomię koni, oraz szczegóły przedstawionych uprzęży czy rzędów jeździeckich.

Aldona Cholewianka-Kruszyńska