Lampa wisząca

Świecznik wiszący zelektryfikowany. Pierwsze wiszące świeczniki pojawiły się w czasach przed Rzymem wraz z wynalezieniem świec.  Ich rozwój datuje się od czasów średniowiecza aż do  obecnych, z tą różnicą, że żarówka zastąpiła świecę. Omawiany świecznik z kolekcji muzealnej dekoruje jedno z wnętrz  Apartamentu Tureckiego na parterze zamku. Świecznik wykonany jest z blachy malowanej i brązu złoconego, pochodzi z przełomu wieków XIX i XX. Korpus, malowany na czarno, w kształcie stożkowatego dysku, do którego przymocowano dziesięć punktów świetlnych czyli pięć ramion wygiętych esowato ku górze, zakończonych tulejkami drewnianymi malowanymi na biało zakończonych żarówkami świecowymi,  a pięć innych wygiętych ku dołowi w kształcie gałązki zakończonej kwiatonem z umieszczonymi w środku żarówkami. W żarówkach światło jest emitowane przez rozgrzany (wyniku przepływu prądu) żarnik wolframowy. Mimo obecnie szerokiego stosowania żarówek nie są one tak wydajnym źródłem światła jak by się mogło wydać ponieważ tylko koło 5% powstałej energii (wynik przepływu prądu przez żarnik) zamienione jest w światło a aż 95% jest emitowane przez żarnik w postaci ciepła. Zawieszenie świecznika stanowi pięć ozdobnych łańcuchów umocowanych do korpusu, górą łańcuchy schodzą się do okrągłego elementu z żarówką (jako dodatkowe źródło światła),  ozdobionego liściastymi sterczynami ułożonymi promieniście, z którego wyprowadzono łańcuch do zawieszenia świecznika.
Przemysław Kucia