Chrystus Frasobliwy

Wizerunki Chrystusa frasobliwego w kulturze ludowej zajmowały pozycję uprzywilejowaną. Inspirację do wykonywania figur świątkarze czerpali z rzeźb znajdujących się w kościołach. Wzorowali się na dziełach gotyckich czy barokowych (patrz: E/357/ML, E/358/ML), często jednak przedstawiali frasobliwego według własnej koncepcji, odchodząc zupełnie od typowych wzorów ikonograficznych. Takie przedstawienia były spotykane w okolicach Lubartowa.

Rzeźba z Górki Lubartowskiej jest datowana na rok 1864, a jej twórca – według informacji zachowanej wśród miejscowej ludności, był uczestnikiem powstania styczniowego. Prawdopodobnie przyczyniło się to do tego, iż postać Chrystusa, mimo ujęcia gotyckiego, jest ubrana w bliżej nieokreślony strój męski, przypuszczalnie mundur żołnierski. Na twarzy, o ostrych rysach i wysuniętej brodzie, nie ma widocznego cierpienia i bólu. Zauważalna jest natomiast nieproporcjonalność rąk postaci – prawa, masywna, podpierająca głowę, jest o połowę dłuższa od dość rachitycznej lewej, która skrywa pod sobą małą czaszkę, niewidoczną z przodu. Zmiana charakterystycznej przepaski biodrowej (perizonium) na „mundur” oraz umieszczenie czaszki pod lewą dłonią świadczą o tym, że świątkarze czasami nie trzymali się sztywno schematu i zmieniali niektóre elementy według własnego wyobrażenia.