Pod podłogą

Przedstawienie trzech postaci pod podłogą, ujętą jako długa gruba linia. Wszystkie postacie z podkulonymi nogami. Po lewej mężczyzna z zakrytą dłońmi głową; spodnie, jasne w jasne linie pionowe, tułów ciemny, buty - czarne. Pośrodku kobieta w chuście, kraciastej spódnicy, ciemnej górnej częsci ubrania; stopy niewidoczne. Kobieta obejmuje dziecko, ubrane na jasno.
Obraz wykorzystany był jako przebitka montażowa (włączona dwukronie) w relacji o losach rodziny Krumów. Początkowo ukrywana była w młynie przez rodzinę Dwolińskich. Złożono na nią donos. Niemiecki żołnierz najpierw przepytywał Dwolińskich. Krumowie czekali pod podłogą i wsłuchiwali się, zwłaszcza Adela Krum, znająca niemiecki, w rozmowę. Po nieudanym dla niego przesłuchaniu Niemiec rozkazał podwładnemu sprawdzenie podłogi kolbą karabinu. Fragment wywiadu: ,,Ja naprawdę nie wierzę w Boga i nie jestem człowiekiem religijnym, wszelki mistycyzm jest mi niedostępny. Ale żołnierz zastukał w ten słup. I nie było echa... To się mówi: palec Boży".
Zob. opis historię ukrywania na portalu Sprawiedliwi.org.pl.