Kałamarz

Po zakończeniu drugiej wojny światowej do Szczecina zaczęła przybywać ludność polska, która dobrowolnie lub z przymusu rozpoczynała tutaj nowe życie. Wraz z tworzeniem polskiej administracji, przystąpiono również do organizacji polskiego szkolnictwa. Otwarcie pierwszych szkół było dla wielu mieszkańców swoistym sygnałem, że życie wraca powoli do normy. Wespół ze stabilizacją sytuacji politycznej oraz wzrostem poziomu bezpieczeństwa potrzeby szczecińskiej oświaty systematycznie rosły, do szkół zaczęły uczęszczać bowiem dzieci urodzone w okresie wyżu demograficznego, stąd też otwierane były kolejne placówki.

Jedną z nich było VII Liceum Ogólnokształcące, którego działalność zainaugurowano 2 września 1968 roku. Jego pierwszym dyrektorem została pochodząca ze Lwowa, polonistka Czesława Baran (1933-2006), kierująca wcześniej Państwowym Liceum Pedagogicznym nr 2 w Szczecinie. Dzięki jej staraniom 22 kwietnia 1972 r. szkoła, jako pierwsza w Polsce, przyjęła imię Krzysztofa Kamila Baczyńskiego - żołnierza Armii Krajowej i poety, którego na podstawie plebiscytu wyłoniła sama młodzież. Pod okiem Czesławy Baran utworzono także teatr amatorski, chór i orkiestrę, a przy szkole działała drużyna harcerska „Przyjaźń” im. Mikołaja Kopernika. Funkcję dyrektora szkoły pełniła przez blisko 23 lata, do czasu przejścia na emeryturę w 1991 r.

Po jej śmierci w 2006 roku, część pamiątek osobistych po niej, została przekazana do zbiorów Muzeum Narodowego w Szczecinie. Wśród nich znajdował się zachowany w dość dobrym stanie, szklany kałamarz w formie graniastosłupa, który został zakupiony przez Czesławę Baran wspólnie z jej siostrą, Stanisławą Szczęsną jeszcze gdy mieszkały we Lwowie.

Anna Lew-Machniak