Żyrandol

Wiosną 1945 roku na Pomorzu Zachodnim zaczęto tworzyć polską administrację. Pomimo atmosfery niepewności związanej z brakiem ostatecznych decyzji politycznych dotyczących przynależności tych ziem do Polski, stopniowo zaczęto organizować system szkolnictwa. Powodzenie tej misji nie byłoby jednak możliwe, gdyby nie zaangażowanie nauczycieli, przybywających na te ziemie z różnych zakątków Polski. Ze względu na ciężkie warunki, jak i ciągłe zagrożenie ich praca wymagała olbrzymiej odwagi oraz wytrwałości. Nie każdy potrafił temu sprostać. Wielu decydowało się opuścić Pomorze Zachodnie, niekiedy nawet odejść z zawodu. Ci, którzy pozostali, podjęli się trudnego zadania utworzenia zrębów polskiej oświaty. Tak też swoją powinność rozumiała Janina Szczerska (ur. 22 października 1897 roku w Stryju, zm. 10 lipca 1981 roku w Szczecinie), nauczycielka i pedagog, która po opuszczeniu obozu w Ravensbrück, podjęła decyzję o włączeniu się do tworzonego w Szczecinie polskiego systemu oświaty. Dzięki jej staraniom oraz ogromnemu zaangażowaniu, we wrześniu 1945 roku udało się otworzyć pierwszą w mieście szkołę ogólnokształcącą, w której naukę rozpoczęło 30 uczniów. Decydując się na pozostanie w mieście Szczerska zamieszkała na drugim piętrze kamienicy przy Alei Piastów 66 (dawnej Barnimstrasse), przejmując jednocześnie po poprzednich właścicielach umeblowanie, którego częścią był m.in. tym zachowany w dość dobrym stanie dziewiętnastowieczny żyrandol. W 1976 roku Szczerska podjęła decyzję, aby po jej śmierci meble i rzeczy osobiste zostały przekazane do zbiorów Muzeum Narodowego w Szczecinie.

Anna Lew-Machniak