Naczynie

Opisywany zabytek został odkryty podczas badań archeologicznych prowadzonych w miejscowości Wołkowiany w powiecie chełmskim. To właśnie tam archeolodzy z Muzeum Lubelskiego w 1963 roku eksplorowali cmentarzysko ciałopalne kultury łużyckiej (której ludność żyła na obecnych terenach wsi Wołkowiany około 3 tysięcy lat temu).

Niewielkich rozmiarów naczynko (o wysokości 6,6 cm i średnicy 4,5cm) zostało znalezione w jednym z licznych grobów odkrytych na cmentarzysku, gdzie znajdowało się też drugie naczynie, będące popielnicą, w której złożono spalone szczątki zmarłej osoby.

Naczynko esowate zostało ulepiono ręcznie i zrobiono je dosyć niedbale – zarówno jego ścianki, jak i krawędź są nierówno wykonane.

Do naszych czasów zabytek przetrwał w dość dobrym stanie, nieliczne, drobne ubytki zostały uzupełnione gipsem.

Prezentowane przez nas naczynko esowate jest określane w literaturze archeologicznej jako tak zwana przystawka. Tak nazywamy najczęściej mniejsze naczynia, które składano do grobu obok urny zawierającej prochy zmarłego.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                            

Wśród naukowców jest wiele interpretacji celu umieszczania przystawki w grobach. Dominuje przekonanie, iż naczynko mogło być wykorzystywane w trakcie obrzędów pogrzebowych. Prawdopodobnie używano go jako naczynia do spożywania płynów w związku z obrzędami rytualnymi, które odbywały się na cmentarzu, a następnie składano je jako dar do grobu. Istnieje także możliwość, iż właśnie w takim naczynku umieszczano płyn lub pokarm dla zmarłego podczas jego dalszej drogi w zaświatach.