Trójca Święta -  Pory roku

Józef Mehoffer urodził się 19 marca 1869 roku w Ropczycach. Jego ojciec, Wilhelm, był doktorem prawa, kształcił się na Uniwersytecie Lwowskim. Józef miał czterech braci: Eugeniusza, Alfreda, Wiktora i Wilhelma.
Gdy Józef miał rok, jego rodzina przeprowadziła się do Krakowa, co wiązało się z awansem ojca na stanowisko radcy Sądu Krajowego w Krakowie. Trzy lata po przeprowadzce zmarł Wilhelm.

W latach szkolnych Józef Mehoffer poznał Stanisława Estreichera, Henryka Opieńskiego i Stanisława Wyspiańskiego, razem uczęszczali do Gimnazjum św. Anny. Wybierając wykształcenie wyższe, Mehoffer rozpoczął dwa kierunki studiów: prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim i malarstwo w Szkole Sztuk Pięknych, gdzie kształcił się pod kierunkiem Jana Matejki. Później kontynuował studia z prawa w Wiedniu, a z malarstwa w Paryżu. W Paryżu zaprzyjaźnił się ze Stanisławem Wyspiańskim, poznał tam przyszłą żonę, Jadwigę Jankowską – absolwentkę studiów malarskich w Monachium. Jednym z jego pierwszych sukcesów było wygranie konkursu na projekt witraży do katedry św. Mikołaja

we Fryburgu w 1895 roku. Mając dwadzieścia sześć lat, pokonał konkurujących malarzy z Europy. Mehoffer jest autorem licznych projektów witraży i polichromii do kościołów w Polsce, między innymi w Krakowie, Włocławku, Lwowie, Przemyślu, Jutrosinie, Lubieniu.

Józef Mehoffer był artystą bardzo pracowitym, jest autorem ponad pięciuset obrazów sztalugowych. Poza płodną działalnością malarską pełnił funkcję wykładowcy w Krakowskiej Akademii. W 1900 roku został docentem w katedrze malarstwa dekoracyjnego, w 1902 roku profesorem nadzwyczajnym, a w roku 1905 profesorem zwyczajnym. Przez siedem lat pełnił funkcję rektora Akademii. Założył Towarzystwo Artystów Polskich „Sztuka”.

Projekt witraża, znajdujący się w zbiorach Muzeum Narodowego w Lublinie, był przeznaczony do kaplicy Bonerów (św. Jana Chrzciciela) w kościele Mariackim w Krakowie.

Klara Sadkowska