List ks. Izaaka Issakowicza do Wincentego Pola

Autograf listu ks. Izaaka Mikołaja Isakowicza (1824–1901), wyświęconego w 1848 roku przez arcybiskupa ormiańskiego Samuela Stefanowicza, zwanego Złotoustym, do Wincentego Pola (1807–1872), poety, z 11 stycznia 1867 roku. Do zbiorów Muzeum Wincentego Pola list ten zakupiono na aukcji Antykwariatu „RARA AVIS” w Krakowie w 2001 roku.

List ks. Isakowicza został wysłany ze Stanisławowa, gdzie od 1865 roku był on proboszczem parafii ormiańskiej. Z autorem Pieśni Janusza znał się i przyjaźnił od kilkunastu lat. Spotykali się podczas pobytów poety w Tyśmienicy, Suczawie i Stanisławowie, a także korespondowali ze sobą. W muzeum biograficznym Pola w Lublinie są przechowywane liczne autografy listów duchownego, jak również odpisy korespondencji dokonane przez Władysława Leona Antoniewicza z Krosna. W latach 1860–1862 ks. Isakowicz współdziałał z Polem na rzecz odbudowy kościoła Świętej Trójcy w Okopach pod Kamieńcem Podolskim. Starania te przerwał wybuch powstania styczniowego.

W liście z 11 stycznia 1867 roku ks. Isakowicz, zwracając się do adresata: „Najczcigodniejszy Panie! Najłaskawszy Dobrodzieju!”, dziękuje Polowi za list oraz jego najnowszy tomik poezji Pieśń o domu naszym, ogłoszony drukiem we Lwowie w 1866 roku, a doręczony mu przez Edwarda Podoskiego, narzeczonego Zofii, córki poety (związek małżeński zawarli 2 marca 1867 roku). Dzieląc się wrażeniami po lekturze utworu, duchowny określił go jako: „Przezacny testament Ojca Narodu, który co ma najdroższego przekazuje w spuściźnie swoim dzieciom. […] co święte, zacne i czcigodne, co trzyma na drodze Boga, Kościoła i narodu to w tej pieśni podane”.

Kończąc swój list, ks. Isakowicz złożył niewidomemu poecie – zamierzającemu poddać się operacji okulistycznej, do której doszło w październiku 1867 roku w Krakowie – życzenia odzyskania „światła oczu Twoich byś dłużej jeszcze tak pięknie śpiewał narodowi Twemu, Kościołowi i Bogu”.

Grażyna Połuszejko