Okucie pasa z figurką św. Jerzego

Wśród ozdób ze skarbu znalezionego w 1999 roku w Szczecinie najbardziej efektownymi elementami są klamry i okucia końca pasa, zwłaszcza jedno z nich z przedstawieniem młodzieńca zabijającego smoka, św. Jerzym lub Archaniołem Michałem. Przedmioty te, wytworzone w XV stuleciu wyglądają na nieużywane. W chrześcijaństwie Archanioł Michał i św. Jerzy to symbole cierpliwości, walki duchowej oraz walki w imię sprawiedliwości. Obie te postacie były często obecne w kulturze i sztuce, chętnie też wybierane na patronów miast i państw. Pod względem konstrukcyjnym można wyróż¬nić kilka wariantów okuć końca pasa używanych w średniowieczu. Najprostszym był zgięty kawałek blachy przynitowany do końca rzemienia. Popularne były też okucia z kilku warstw blachy połączonych lutowaniem lub okucia o tzw. konstrukcji skrzynkowej, w których koniec rzemienia wsuwano w metalową skrzynkę. Ze wszystkich wariantów najbardziej spektakularne były okucia ażurowe. Przedmiotem tego typu jest okucie z przedstawieniem młodzieńca zabijającego smoka. Ten bogato zdobiony element gotyckiego pasa wykonano techniką grawerowania, lutowania i nitowania. Jego skomplikowana forma świadczy o wysokim kunszcie wykonawcy oraz wyrafinowanym guście zamawiającego. Pozłacany pas, zaopatrzony w tak finezyjnie dekorowane okucie podkreślał status społeczny i majątkowy osoby, która go posiadała. Zdobione pasy, traktowane jak drogocenne klejnoty, często przekazywane były w spadku.

Małgorzata Peszko