Ksiądz

Józef Mehoffer urodził się w 1869 roku w Ropczycach, gdzie spędził pierwszy rok życia. Jego ojciec, Wilhelm Mehoffer, dostał awans na radcę Sądu Krajowego w Krakowie, w związku z czym przeprowadziła się tam cała rodzina. Kraków okazał się miastem istotnym w życiorysie Mehoffera, podobnie jak Wiedeń i Paryż, gdzie kontynuował naukę w zawodzie prawnika i malarza oraz zawarł znajomości z wybitnymi osobistościami, jak jego nauczyciel Jan Matejko i przyjaciel Stanisław Wyspiański.

Kariera artystyczna Józefa Mehoffera to nie tylko malarstwo sztalugowe, ale też projektowanie witraży, czyli malarstwo monumentalne. Liczne realizacje jego projektów są w kościołach w Polsce, między innymi w Krakowie, Włocławku, Lwowie, Przemyślu, Turku, Jutrosinie, jedna z ważniejszych realizacji, na skalę europejską, znajduje się w kościele św. Mikołaja we Fryburgu. Witraże zostały zaprojektowane na konkurs rozpisany w 1895 roku, do którego zachęcił artystę Tadeusz Stryjeński. Mehoffer konkurs wygrał, miał wtedy dwadzieścia sześć lat. Artysta tak się wypowiadał o tym wydarzeniu: „Przez ten czas, przez który nie pisałem, rozstrzygnął się pomyślnie konkurs fryburski. Powodzenie to znaczne – ale nominalne, nie rzeczywiste. Projekt, który posłałem, był zrobiony z rutyny, na mocy zyskanej wprawy – i z góry oznaczonego sposobu skorzystania ze studiów z natury – toteż była to robota pewna – świadoma efektu – do którego ostatecznie doszła. Ludzie tego nie widzą i imponuje im zyskanie konkursu na obczyźnie”.

Przez czterdzieści lat powstawało jedno z ciekawszych dzieł europejskiej secesji. Całość składa się z trzynastu witraży, ośmiu w nawach i pięciu w prezbiterium. Można w nich wyodrębnić dwa wątki tematyczne: przedstawienia świętych i rozbudowane kompozycje religijne lub historyczne. Stylistyka witraży jest bardzo dekoracyjna.

Przedstawiony szkic ma adnotację artysty mówiącą o jego przeznaczeniu do kościoła św. Mikołaja we Fryburgu.

Klara Sadkowska