Wenus karcąca Amorka

Wenus karcąca Amorka. Biskwitowa grupa figuralna przedstawiająca półnagą boginię pochylającą się do wyrywającego się z jej objęć Amorka. Ten wyciąga ręce do góry, jego twarz wykrzywiona jest w bólu. Kamienne podłoże porośnięte jest mchem. Biskwit umieszczony jest w prostopadłościennej gablocie o przeszklonych ściankach ujętych w brązowe ramki, z drewnianym cokołem malowanym na brązowo, dekorowanym klasycystycznymi ozdobami z brązu.Wykonany został w wytwórni w Lunéville (Lotaryngia) czynnej w latach 1766 -1780, według kompozycji François Bouchera. Modelerem był Paul-Louis Cyfflé. Jest to biskwit nieporcelanowy, zbliżony do fajansu, o żółtawej barwie, bielsza w kolorze podstawa z masy marmurowej. Manufaktura w Lunéville produkowała wyroby z glinki lotaryńskiej o żółtawej barwie, zbliżonej do delikatnego fajansu, tzw. terre de Lorraine oraz z tzw. masy marmurowej o śnieżnej bieli – pâte de marbre (Wystawa biskwitów ze zbiorów Muzeum-Zamku w Łańcucie, Muzeum Narodowego w Warszawie z Oddziałem w Wilanowie, Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Poznaniu oraz osób prywatnych, Łańcut 1973, s. 11- biskwity z Łańcuta opracowała Irena Radomska).

Barbara Trojnar