Święta Barbara (z feretronu)
1901 — 1910
Muzeum Narodowe w Lublinie
Jest częścią kolekcji: Sztuka Ludowa Lubelszczyzny (XVII – 1. połowa XX wieku)
Tradycja chrześcijańska utożsamia św. Marię Magdalenę z grzesznicą, która – według relacji Jana Ewangelisty – obmywała łzami stopy Jezusa i ocierała je swoimi włosami. Była też obecna podczas ukrzyżowania i śmierci Chrystusa oraz zdjęcia z krzyża i pogrzebu. Jako jedna z trzech niewiast zdziwiła się na widok pustego grobu i jako pierwsza przekazała apostołom wiadomość o zmartwychwstaniu. Później, podobnie jak uczniowie, podróżowała gorliwie, głosząc ewangelię. Nazywano ją apostołką apostołów, a pobożność przyczyniła się do uznania za patronkę wszystkich żałujących za grzechy.
Kult świętej do dziś jest powszechny w Kościele prawosławnym i rzymskokatolickim. Na ikonach jest niewiastą w średnim wieku odzianą w długą szatę i białą chustę, która w rękach trzyma krzyż i naczynie z olejkiem. W ikonografii zachodniej często jest przedstawiana jako półnaga pokutnica osłonięta długimi włosami. Wśród jej innych atrybutów są: kadzielnica, gałązka palmowa, księga, czaszka, włosiennica, zwierciadło.
Świętą Marię Magdalenę, pełniącą rolę przywódczyni kobiecej wspólnoty, porównywano do św. Piotra. Apostoł ten był zaufanym uczniem Chrystusa i jako pierwszy uznał go za Mesjasza. Był także świadkiem szczególnych chwil w działalności swego nauczyciela i mimo iż trzykrotnie się go zaparł, została mu powierzona rola sprawowania pieczy nad przyszłym Kościołem. W ikonografii jest najczęściej przedstawiany jako łysiejący, brodaty, siwy starzec, z parą złotych kluczy w dłoni, z książką lub zwojem, z laską czy mieczem, z kogutem.
Postaci świętych były inspiracją dla wielu malarzy. Ich wizerunki stworzyli między innymi Botticelli, Caravaggio, Georges de La Tour, Rembrandt, Tycjan, byli również obecni w malarstwie i kulturze ludowej. Święta Maria Magdalena, w wierzeniach ludu powszechnie uznawana za pokutnicę, była bardzo ważną postacią kobiecą – drugą po Matce Boskiej. Przez wielkich mistrzów była przedstawiana z naczyniem z drogocennym olejkiem, natomiast w wersji ludowej zastąpiły go łzy skruchy. Podobnie apostoła przedstawiano ze łzami spływającymi po policzkach oraz kogutem, symbolem jego zdrady. W biblii ludowej ci święci często byli prezentowani jako para grzeszników, która dostąpiła miłosierdzia. Może dlatego na tym ciekawym obrazie zostali połączeni.
Autor / wytwórca
Rodzaj obiektu
malarstwo, obraz
Technika
technika olejna
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1901 — 1910
Muzeum Narodowe w Lublinie
1801 — 1900
Muzeum Narodowe w Lublinie
1801 — 1900
Muzeum Narodowe w Lublinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Okręgowe w Toruniu
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna