Bajka

To kolejna ilustracja z teki, którą artysta opatrzył tytułem w dolnej części karty. Nawet gdyby nie była podpisana, nie mielibyśmy wątpliwości, że chodzi o scenę wymyśloną, nierzeczywistą, dotyczącą baśni czy legendy. W górskim pejzażu wśród urwistych skał artysta umieścił dwie postacie: leżącą na brzegu półsenną dziewczynę w białej sukni oraz wyłaniającego się jak zjawa ze skał posępnego starca. Dziewczyna wydaje się realna, mężczyzna zaś, z długą brodą i szponiastymi palcami, jest tajemniczą zjawą.

Sceneria nie zawiera charakterystycznych elementów, które umożliwiłyby jasne określenie miejsca akcji. Korona na głowie starca ma kształt zamku, ale jest on narysowany ogólnie, w formie szkicu, bez cech charakterystycznych dla konkretnej budowli.

Obecnie w Polsce jest ponad czterysta zamków. Większość z nich ma swoje mroczne legendy. W zamkowych murach miały miejsce nieszczęśliwe miłości, zdrady, sprawiedliwe lub niesprawiedliwe kary, morderstwa, intrygi. Przewodnicy wycieczek zapewniają, że wiele zamków jest nawiedzanych przez duchy, a okoliczni mieszkańcy ponoć widzieli białe bądź czarne damy przechadzające się po korytarzach czy dziedzińcach.

Historia Polski bardzo interesowała Barwickiego – malarza, poetę, patriotę. Zgłębiał historie znane i nieznane, powieści ustnie przekazywane lub spisane w formie legend i podań. Budziły one powszechną ciekawość i pobudzały wyobraźnię. Ożywiały na chwilę kamienne mury i zarośnięte ruiny, wśród których kiedyś tętniło życie.

Władysław Barwicki chętnie ilustrował legendy i baśnie. Najbardziej znane są jego ilustracje do legend lubelskich, które znalazły się w autorskim tomiku Lublin w pieśni oraz były reprodukowane w formie kart pocztowych wydanych nakładem Zakładu Litograficznego Adama Jarzyńskiego w Lublinie.