treść serwisu

Żelazko na duszę

Jest częścią kolekcji: Historia miasta i regionu

Nota popularyzatorska

Wprowadzenie żelazka z duszą było pierwszym udoskonaleniem, po tym jak w XIX w. wzrosło zapotrzebowanie na sprawne sprzęty do prasowania. Chodziło nie tylko o modę, ale i osobistą higienę, gdyż gorące żelazo częściowo odświeżało bieliznę i odzież. Żelazny wsad nagrzewano na kuchence i umieszczano wewnątrz specjalnego urządzenia wykonanego najczęściej z mosiądzu. Rączkę izolowano drewnem lub porcelaną, a samo żelazko często zdobiono metalowymi elementami. W domach bywało po kilka dusz do żelazka – gdy korzystano z jednej, druga się nagrzewała. Wynalazek ten miał podstawową zaletę – nie brudził prasowanej bielizny. Opisywane żelazko odlane zostało w metalu, posiada długi uchwyt przyśrubowany dwoma wkrętami i osłonięty wałkiem z toczonego drewna. Stopa żelazka posiada odchylaną, przymocowaną śrubą, osłonę. Wewnątrz stopy znajdują się wypukłe prowadnice podtrzymujące wkład (duszę) odlany w żeliwie.

Joanna Kluz

Informacje o obiekcie

Informacje o obiekcie

Autor / wytwórca

nieznany

Rodzaj obiektu

metale

Technika

odlew

Tworzywo / materiał

drewno, Żelazo

Pochodzenie / sposób pozyskania

zakup

Czas powstania / datowanie

XX wiek

Miejsce powstania / znalezienia

powstanie: Polska (Europa)

Właściciel

Muzeum - Zamek w Łańcucie

Numer identyfikacyjny

MZŁ-DRM-3

Lokalizacja / status

obiekt na ekspozycji wewnętrzna

Może Cię również zainteresować:

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
Data do:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
asd