Talerz płytki
XX wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
Jest częścią kolekcji: Rzeźba ogrodowa
W maju 1949 roku na polecenie konserwatora wojewódzkiego do majątku w Brzezince w powiecie oleśnickim udał się wojewódzki referent muzeów Tadeusz Zelenay. Celem podróży było stwierdzenie stanu, w jakim znajduje się zniszczony pałac, oraz przeprowadzenie lustracji zabytkowych rzeźb wykonanych na zlecenie hrabiego von Kospotha, stojących w pałacowym parku. Od tego czasu rozpoczęło się „zagospodarowywanie” wyposażenia pałacu. Większość dzieł rzeźbiarskich i malarskich trafiła do zbiornicy w Brzegu. Stamtąd zostały rozdzielone do różnych muzeów i instytucji. Na polecenie władz konserwatorskich przewieziono do Wilanowa 22 posągi mitologiczne, w tym 14 figur męskich i 8 kobiecych, oraz dwa wazony barokowe. Po wstępnej konserwacji, połączonej z częściową rekonstrukcją elementów brakujących, posągi rozstawiono na górnym tarasie ogrodu włoskiego oraz na nabrzeżu Jeziorka Wilanowskiego. W 1964 roku sześć rzeźb z tarasu górnego wkomponowano w szpalery tarasu dolnego, wazy zaś ustawiono na tarasie dolnym ogrodu barokowego. Autorem rzeźb i waz jest Johann Albrecht Siegwitz (Sigewitz) – jeden z trzech najważniejszych przedstawicieli tzw. praskiego nurtu rzeźby śląskiej I połowy XVIII wieku. Mimo iż rzeźby i wazy o tematyce mitologicznej odbiegają stylistycznie od dekoracji rzeźbiarskich spotykanych w Wilanowie, ustawienie ich w ogrodach w bezpośredniej odległości od pałacu było próbą odtworzenia bogatego niegdyś wyposażenia rzeźbiarskiego ogrodów.
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 164,0 cm, szerokość: 90,0 cm
Rodzaj obiektu
rzeźba - inne
Technika
rzeźbienie
Tworzywo / materiał
piaskowiec
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
XX wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
XX wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
XX wiek
Muzeum – Zamek w Łańcucie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Narodowe w Lublinie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna