Tableau Straży Miejskiej w Lublinie

Lubelska Straż Ogniowa została powołana w 1873 roku decyzją Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Starania o jej założenie trwały w Lublinie od kilku lat, ale nie od razu doszły do skutku; przede wszystkim z powodów finansowych, ale też władze zaborcze obawiały się wszelkich zrzeszeń, widząc w nich zalążek ruchów patriotycznych.

Straż podlegała prezydentowi miasta, dlatego na tableau znalazła się fotografia Czesława Szczepańskiego, ówczesnego prezydenta Lublina. Początkowo siedziba straży mieściła się w kamienicy przy ulicy Archidiakońskiej na Starym Mieście. Dwa lata później strażacy przenieśli się do nowych koszar, wybudowanych specjalnie dla nich przy ulicy Świętoduskiej, na tyłach zabudowań kościelnych, w bliskim sąsiedztwie magistratu.

Strażacy często wchodzili na Bramę Krakowską, aby z wysokiej wieży obserwować miasto. W tamtym czasie zyskała żelazną galerię w miejsce dwóch balkonów. Umożliwiało to obejście wieży dookoła i tym samym lepszą obserwację terenu. Strażacy na Bramie wywieszali też tablicę informacyjną z podaną na dany dzień temperaturą powietrza.

Straż ogniowa była bardzo potrzebna w dużym, gubernialnym Lublinie. Podstawowym obowiązkiem strażaków była walka z ogniem. Poza tym do ich zadań codziennych należało sprzątanie ulic, zapalanie latarni i pilnowanie porządku w mieście w nocy. Wśród nich byli kominiarze, którzy czyścili kominy, czy specjaliści od naprawiania pomp i studni miejskich. W momencie powołania straży zatrudnienie znalazły sześćdziesiąt dwie osoby.

Strażacy mieli duże poważanie w mieście. Wykonywali zawód niebezpieczny, ratowali ludzkie życie i dobytek. Ich działalność dała początek zawodowej straży pożarnej.