Laska wójtowska

Laska to obecnie przedmiot służący najczęściej do podpierania się podczas chodzenia (patrz: E/36/ML). Jednak od najdawniejszych czasów była symbolem władzy i dostojeństwa, insygnium pozycji i panowania. Przybierała różne kształty i rozmiary. Laska pasterska, u góry mocna zakrzywiona, stała się z czasem pastorałem biskupim. Inna – krótka z dużą gałką, zwana buławą lub buzdyganem, była godłem władzy hetmańskiej. Laska niewielka, ze stylizowanym kwiatem w miejscu gałki zyskała godność berła królewskiego. Wysoka z dużą gałką stała się godłem odźwiernych, wysoka z małą głowicą zaś – symbolem godności marszałków wielkich, nadwornych, koronnych, sejmowych i trybunalskich.

W zależności od pozycji zajmowanej przez właściciela różniła się także zdobieniem. Im wyższa pozycja, tym była okazalsza i piękniej dekorowana. Niekiedy wyglądająca jak niepozorny, gruby i sękaty kostur z rodzajem gałki na górze także była oznaką urzędu i jego piastowania, jak ta laska wójtowska. Datowana na 1780 rok wskazywała na prestiż wójta – tego który kieruje podległymi mu mieszkańcami okolicy, dba o obyczaje i moralność społeczności oraz respektuje przestrzeganie ustalonych norm.