Fryderyk Lubomirski

Obrazek (owal w prostokącie), za szkłem, przedstawia portret młodzieńca ukazanego w popiersiu na neutralnym tle. Portret nieznanego malarza pochodzi z 1 poł. XIX w i ujęty jest w drewnianą, profilowaną, złoconą ramę, w której rogach (przy przejściu od owalu portretu do prostokątnej ramy) wyodrębnione są za pomocą fazowania trójkąty. Na dolnej listwie ramy pośrodku metalowa podłużna tabliczka z napisem” Fryderyk X Lubomirski”. Fryderyk Wilhelm Lubomirski (ur. w 1779 r. zm. w maju 1848 r w Równem) był synem Józefa Aleksandra Lubomirskiego kasztelana kijowskiego i Ludwiki Sosnowskiej, bratem Henryka Lubomirskiego. Posiadał majątki w Czerniejowicach i Równem (pałac nie istnieje). Był szambelanem cara rosyjskiego, wicegubernatorem wołyńskim i generałem wojsk polskich. Ożeniony z Franciszką Załuską miał z nią syna Kazimierza. Portret eksponowany jest w Salonie Bouchera na I piętrze zamku łańcuckiego, obok podobizny brata.

Bożena Rybkowska