Naramienniki z ptasich piór

Kultura Indian Amazonii dzieli się na dwa typy: sawanny oraz   lasów tropikalnych. Indianie Ye’kuana zaliczani są do kultury lasów tropikalnych. W literaturze etnologicznej występują również pod nazwą Dekuana oraz Makiritare. Sami mówią o sobie Ye’kuana, co oznacza „ludzie łodzi” lub „ludzie dłubanki” i pochodzi od słów ye – drewno, cu – woda oraz ana – ludzie. Tradycyjnie zamieszkują wenezuelskie stany Amazonas i Bolivar. Posługują się językiem z rodziny karib. Żyją w stałych osadach, które zmieniają co 7–10 lat ze względu na degradację uprawianej gleby. Tradycyjnie zamieszkują wielkie chaty komunalne zwane ëttë, w których mieszka 20–70 osób. Ich organizacja społeczna oparta jest na systemie pokrewieństwa. Fundamentem gospodarki jest kopieniacza uprawa ziemi, uzupełniana myślistwem, rybołówstwem i zbieractwem. Indianie Ye’kuana, niegdyś znani jako najlepsi myśliwi w regionie, polują m.in. na czubacze, tukany, czaple białe, jarząbki cieciorniki, krogulce oraz papugi ary. Tradycyjnie do polowań na ptaki używają dmuchawek lub łuków ze specjalnymi tępo zakończonymi strzałami, które ogłuszają ptaki i nie brudzą krwią chętnie piór wykorzystywanych przez Indian do wykonywania ozdób i przedmiotów kultowych. Prezentowane naramienniki wykonano z różnokolorowych ptasich piór. Są to ozdoby odświętne, noszone przez mężczyzn o wysokim statusie społecznym w trakcie ważnych uroczystości wewnętrznych oraz podczas reprezentowania społeczności na zewnątrz. Do grona najbardziej wpływowych osobistości Ye’kuana zalicza się szamana, członków rady starszych oraz szefa wioski. Niegdyś do tej grupy wliczani byli również najlepsi myśliwi i rzemieślnicy, m.in. plecionkarze oraz mężczyźni budujący łodzie.

Katarzyna Findlik-Gawron