Scena rodzajowa - pasterz i kąpiące się niewiasty. Diana i Akteon

Obraz z kolekcji Potockich, dawnych właścicieli zamku łańcuckiego, malowany na blasze miedzianej, przedstawia scenę mitologiczna – kapiąca się Dianę i podglądającego ją Akteona. Scena rozgrywa się na tle antycznych ruin i krajobrazu. W centrum obrazu naga Diana w towarzystwie nimf, które towarzyszyły jej w kąpieli – z prawej strony strumień, z którego wyszła bogini i w którym kąpią się dwie nimfy. Na drzewie z prawej wiszą dwa płaszcze i kołczan ze strzałami (jeden z atrybutów Diany). Po lewej stronie obrazu Akteon podglądający boginię, w towarzystwie trzech psów, które szczerzą na niego zęby. Diana (Artemida) to w mitologii bogini łowów, zwierząt, lasów, gór i roślinności, płodności, księżyca i śmierci. Jej atrybutami były kołczan i strzały, łuk, a towarzyszącym zwierzęciem łania. Akteon był myśliwym, całe dnie spędzał na polowaniach ze swymi psami. Pewnego dnia zawędrował nad strumień, w którym kąpała się Diana i zaczął ją podglądać, co rozgniewało boginię, która ukarała Akteona zamieniając go w jelenia, a własne psy go rozszarpały. Ten właśnie moment mamy uwieczniony na łańcuckim obrazie. Obraz nieznanego malarza ze szkoły flamandzkiej pochodzi z XVII w. Oprawiony jest w szeroką, profilowaną, złoconą ramę, ozdobioną dwoma rodzajami ornamentów – na krawędzi wewnętrznej perełkowym, na zewnętrznej motywem wstęgi owijającej się wokół pręta, eksponowany w Salonie Bilardowym na I p zamku łańcuckiego.

Bożena Rybkowska