![mns/se-m/63 portret kobiecy - ujęcie z przodu; Portretowana ujęta w pozycji siedzącej, na wprost patrzącego. Pociągła twarz z lekko wystającymi kośćmi policzkowymi, oczy ciemne, wypukłe usta. Ręce złożone, wsparte na udach. Suknia ciemna z krótkimi rękawami, dużym kolistym dekoltem. Spoza ramion widoczne oparcie krzesła. Tło neutralne, po lewej w głębi zarys wnętrza. Koloryt: odcienie szarości, akcenty żółci, czerwieni.](/brepo/panel_repo/2022/04/07/zoxzza/contain-360-1000-max-mns-se-m-63-dscf2333-ppp.jpg)
Portret kobiety siedzącej na szaroniebieskim tle
portret kobiecy
1960
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Europejscy klasycy nowoczesności
Tytus Czyżewski to malarz-poeta, który w latach 1902–1907 studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Józefa Unierzyskiego, Józefa Mehoffera i Leona Wyczółkowskiego. W latach 1907–1909 pobierał nauki w Paryżu, gdzie przebywał także w latach 1910–1912. Poznał wówczas kubizm. To przyczyniło się do zaprzestania tworzenia w zgodzie z panującą wówczas młodopolską tendencją w sztuce i dołączenia do nowych ruchów w polskiej sztuce. W 1917 roku przyłączył się do grupy Ekspresjoniści Polscy (od 1919 roku Formiści), która zapoczątkowała w Polsce awangardę. Gdy Formiści skończyli swoją działalność w 1922 roku Czyżewski wyjechał po raz kolejny do Paryża, gdzie mieszkał do 1930 roku. Po powrocie do kraju związał się z kapistami. Pochodzący z tego okresu obraz Dziewczyna w zieleni, zakupiony do Muzeum Narodowego w 1973 roku w DESA Warszawa, charakteryzuje się płaskimi, autonomicznie traktowanymi plamami barwnymi, które obrysowane są wyraźnym konturem. Zwrócona na wprost młoda dziewczyna siedząca na krześle ustawionym przy stole trzyma ręce w usytuowanym na nim koszu. Odnosi się wrażenie, że rękoma bohaterka wykonuje jakąś czynność, jednak – co zawraca uwagę – jej wzrok nie jest skierowany w stronę tej pracy. Twarz ze smutnym wyrazem sprawia wrażenie oddania się odległym od obecnych zadań myślom. Oficjalny strój, zielona sukienka z czerwoną kokardą pod szyją, podkreśla formę skrępowania sylwetki. Przedstawienie można interpretować w taki sposób, że dziewczyna jest na tyle pogrążana w rozmyślaniach, że wykonywana czynność traci całkiem znaczenie. Na stole umieszczone są naczynia bez zachowania realistycznego porządku. W podobnej stylistyce namalowany został Portret Magdaleny Potworowskiej w 1935 roku ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie. Te syntetycznie przedstawione sylwetki pokazane są na tle rozmytych, pomieszanych, dynamicznych plam barwnych.
Beata Małgorzata Wolska
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 65 cm, szerokość: 54 cm
Rodzaj obiektu
obraz
Technika
technika olejna
Tworzywo / materiał
płótno
Pochodzenie / sposób pozyskania
zakup
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1960
Muzeum Narodowe w Szczecinie
między 1908 — 1935
Muzeum Narodowe w Szczecinie
około 1938
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna