Tłok pieczętny

W XVIII wieku wraz z rozwojem przemysłu manufakturowego na Pomorzu nastąpił kryzys tradycyjnej wytwórczości rzemieślniczej. Pracownie oparte na przestarzałych i kosztownych metodach produkcji zaczęły zanikać. Spadała liczba rzemieślników poszczególnych specjalności. W celu utrzymania rzemiosła w mniejszych miastach zaczęto tworzyć tzw. cechy zbiorowe. Zrzeszały one rzemieślników różnych zawodów. W Gryficach, w 1798 roku, zlecono wykonanie tłoka pieczęci takiego zrzeszenia. Projekt został gruntownie przemyślany. Główny motyw pieczęci, pięciopolowa tarcza herbowa prezentująca produkty członków cechu, idealnie komponuje się z napisami otokowymi, starannie wykonanymi stosownymi puncami. Każdy detal kunsztownej tarczy herbowej i umieszczonego na niej motywu wykonano z niebywałą precyzją. Efektu dopełnia biegnąca wzdłuż rantu obwódka w postaci laurowego wieńca. Wykonania pieczęci nie powierzono więc przypadkowemu rzemieślnikowi, lecz doskonale znającemu swój fach, doświadczonemu grawerowi. Prawdopodobnie cech zrzeszał głównie kowali drobnej roboty, czyli dzisiejszych ślusarzy i mechaników precyzyjnych. Tłok rżnięty w brązie osadzono w toczonej drewnianej rękojeści, z pierścieniem wzmacniającym z krowiego rogu.

Mieszko Pawłowski