Naszyjnik obręczowy

Obręcz została wykonana z solidnego, brązowego pręta. Górną powierzchnię pokrywa bardzo oryginalny motyw poprzecznego żebrowania. Ten efektowny naszyjnik nie jest kompletny, brakuje mu niewielkiego końcowego kawałka. Zabytek jest znaleziskiem właściwie unikatowym – podobny egzemplarz znany jest tylko z jednej miejscowości w Wielkopolsce. Obręcz została odkryta w połowie XIX wieku w skarbie, w którym znajdowały się inne bardzo ciekawe ozdoby. W 1933 roku pan von Grünberg przekazał całe znalezisko do zbiorów muzeum w Szczecinie. Twierdził, że brązy znajdowały się w jego rodzinie od wielu dziesięcioleci. W 1934 roku ukazał się artykuł, w którym po raz pierwszy pisano, że …rzadkość form, dobry stan zachowania i wysokiej jakości kunszt, pozwala odkrycie z Wąsosza zaliczyć do najbardziej niezwykłych pomorskich skarbów…. W 1944 roku, w atmosferze zagrożenia nalotami alianckimi, depozyt został wywieziony ze Szczecina w głąb Niemiec. Znalezisko to, datowane na okres halsztacki D (lata ok. 600/550–400/450 BC), powróciło do zbiorów szczecińskich dopiero w 2009 roku w wyniku polsko niemieckiej wymiany dawnych zbiorów archeologicznych. W 2012 roku zostało opublikowane w ilustrowanym okolicznościowym katalogu pt. „Zaginione – Ocalone. Szczecińska kolekcja starożytności pomorskich / Lost – Saved. The Pomeranian Antiquities Collection of Szczecin”.

Dorota Kozłowska