Para butów oficerek

Prezentowaną parę męskich, wysokich butów zrobiono na wzór przedwojennych oficerek. Na przyszwy i cholewy wykorzystano wysokiej jakości barwioną na czarno skórę blankową garbowaną roślinnie, używaną głownie do wyrobów siodlarskich lub rymarskich, czyli uprzęży konnych i akcesoriów jeździeckich. Podeszwa wykonana została z kruponu – rodzaju bardzo sztywnej skóry, obcasy zaś podbite są gumą. Część wierzchnią buta do podeszwy przyszyto podwójnymi szwami za pomocą dratwy. Od spodu, na czubkach i końcach obcasów umocowano blaszki trzema gwoździkami każda.

Oficerki wykonane zostały we Wrocławiu na zamówienie ojca Edwarda Radziewicza, Leona, który żywił sentyment do mody wojskowej z czasów II Rzeczpospolitej. Ze względu jednak na zbyt sztywną i grubą skórę wykorzystaną do ich produkcji, nigdy nie były noszone. 

Edward Radziewicz (1948– ) był pracownikiem portu morskiego w Szczecinie, znanym z działalności opozycyjnej w czasach PRL. Należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, a od 1980 roku był członkiem Solidarności. Od maja do czerwca 1982 roku przebywał w Ośrodku Odosobnienia dla Internowanych w Wierzchowie (powiat drawski). W latach 80. XX wieku aktywnie działał w niezależnych związkach zawodowych. Był liderem strajku w porcie szczecińskim w 1988 roku, przewodniczącym Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego, przewodniczącym Zarządu Regionu NSZZ “Solidarność” Pomorza Zachodniego oraz jedynym reprezentantem Pomorza Zachodniego w czasie obrad plenarnych Okrągłego Stołu w 1989 roku.

Agnieszka Kuchcińska-Kurcz