Teresa z Wodzickich Lubomirska z mężem Kazimierzem Lubomirskim

Zakład fotograficzny „Harris & Ewing” istniał w latach 1905-1977. Znany był z oficjalnych fotografii prezydentów Stanów Zjednoczonych, kongresmenów i sekretarzy gabinetu. Mieli wyłączność na fotografowanie głowy państwa od czasów prezydenta Theodor’a Roosevelt’a do czasów prezydenta, gen. Dwight’a Eisenhower’a. Po likwidacji zakładu fotograficznego, jego fotograficzne i filmowe archiwum liczące ponad 700 tys. pozycji jest przechowywane w Bibliotece Kongresu, National Portrait Gallery w Waszyngtonie.

Fotografia prezentuje od lewej: Teresę z Wodzickich Lubomirską (1883-1948) oraz jej męża Kazimierza Lubomirskiego z przeworskiej gałęzi ordynackiej. Nie wiadomo gdzie zdjęcie zostało wykonane czy w atelier, hotelu lub siedzibie polskiej ambasady w Waszyngtonie. Sama fotografia została wzmocniona, przyklejeniem do tekturki. Na spodzie widoczna jest nazwa zakładu fotograficznego: „Harris & Ewing”, w lewym dolnym rogu, a w drugim „Washington D.C.”.

Książę Kazimierz Lubomirski (1869-1930) był synem Jerzego Henryka Lubomirskiego, I ordynata przeworskiego oraz Cecylii z Zamoyskich. Był też wnukiem słynnego ks. Henryka Lubomirskiego (1777-1850), który współtworzył Zakład Narodowy im. Ossolińskich we Lwowie i Muzeum Książąt Lubomirskich. Kazimierz Lubomirski miał pięcioro rodzeństwa: Teresę Celestynę Radziwiłł (1856-1883), Elżbietę (1858-1859), Marię Tyszkiewicz (1860-1942) i Andrzeja (1862-1953), II ordynata przeworskiego. Urodził się w Przeworsku 1869 r. Studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie, a później ukończył szkołę nauk politycznych w Paryżu. W latach 1919-1922 był posłem w Sejmie Krajowym we Lwowie, gdzie zajmował się sprawami gospodarczymi i komunikacyjnymi. W latach 1918-1919 razem z bratem, zabiegał o pomoc Czerwonego Krzyża dla Lwowa oraz o sprowadzenie armii gen. Hallera. W latach 1919-1922 pełnił funkcję posła Polski w Waszyngtonie. Uczestniczył w wizycie rumuńskiej pary królewskiej króla Ferdynanda I i jego żony Marii 28 czerwca 1923 r. To on zakupił gmach dla polskiej ambasady za 160 tys. dolarów i oddał go Polsce za symbolicznego 1 dolara. Był członkiem Polskiego Komitetu Olimpijskiego, a od 1923 r. Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego. Podobnie jak jego brat Andrzej, był doskonałym przemysłowcem i człowiekiem biznesu. W swoich inwestycjach skupiał się na przemyśle leśnym. Zmarł w Krakowie w 1930 r.

dr Łukasz Chrobak

https://orcid.org/0000-0001-7080-781X