Lublin

Święty Antoni Padewski jest otaczany czcią w lubelskim sanktuarium – parafii pw. Nawrócenia św. Pawła. Jest to dawny kościół Bernardynów, którym zawdzięczamy kult tego świętego w Lublinie. Jego wizerunek znajduje się w ołtarzu świątyni. Obraz upamiętniający św. Antoniego znajduje się także w Bramie Krakowskiej.

Kompozycja grafiki jest podzielona na dwie części: w części górnej przedstawia wizerunek cudownego obrazu z kościoła Bernardynów, wykonanego około 1610 roku przez nieznanego malarza lwowskiego, w dolnej widok Lublina od strony południowej. Obraz prezentuje świętego Antoniego w habicie franciszkańskim, trzymającego w jednej ręce lilię, na drugiej Dzieciątko Jezus. Nad nimi widnieje gołębica – symbol Ducha Świętego. Widok Lublina i postać świętego są ujęte razem w obramowanie z ornamentu chrząstkowo-małżowinowego, popularnego w XVII wieku w Europie. Górująca nad miastem i usytuowanym na osi kompozycji stylizowanym kościołem Bernardynów postać świętego sugeruje jego patronat nad Lublinem, który został zapoczątkowany prawdopodobnie w XVII wieku. Z lewej strony kościoła znajdują się pałac Tarłów, kościół Brygidek i kościół Bonifratrów. W oddali nad kościołem farnym unosi się postać wcześniejszego patrona Lublina – św. Michała Archanioła stojącego na smoku, trzymającego w jednej ręce palmę, w drugiej zaś tarczę oznaczoną krzyżem. Jak zauważyła Renata Bartnik – kustosz Muzeum Narodowego w Lublinie – schematyzm w ukazaniu architektury miasta uniemożliwia identyfikację wszystkich budowli. Na dole kompozycji, przy napisie „Piaski” i krzyżu, widać kilka osób wędrujących ścieżką.

Klara Sadkowska