Szufla do ziarna

Szufla do ziarna to jedno z podstawowych narzędzi w dawnym gospodarstwie wiejskim. Służyła przede wszystkim do przesypywania ziarna zbóż do naczyń zasobowych, takich jak sąsieki, skrzynie, kosze, worki. Wykorzystywano je do odgarniania zboża na bok klepiska podczas młocki cepami oraz do wiania zboża, czyli oddzielania ziarna od plew.

Szufla do ziarna to w rzeczywistości mocno wgłębiona łopata, o bardziej prostokątnej lub wydłużonej części pracującej, tak jak w przypadku opisywanego obiektu. Na muzealnym egzemplarzu uwagę przykuwa mocno zniszczone ostrze części pracującej, wyraźnie wskazując na długotrwałe użytkowanie narzędzia. Świadczą o tym także dwa otwory po wypadniętych sękach. Narzędzie wykonano stosując rzemieślniczą obróbkę drewna narzędziami typowymi dla ciesielstwa, a także bednarstwa lub stolarstwa: siekierą, ciosłą wklęsłą, różnego rodzaju strugami i nożami.

Dokładne zbieranie wszystkich ziaren podczas prac gospodarczych w tradycyjnej kulturze rolniczej, przy ciągłym niedoborze surowców, było bardzo istotne. Niewiele zmieniło  nawet w XIX wieku wprowadzenie nowych systemów upraw oraz wynalazki techniczne, takie jak kultywator, kosiarka, młockarnia, a dotychczas używane narzędzia rolnicze ulepszono.

Iwona Karwowska