Parawan

Parawan składa się zazwyczaj z kilku przegubowo łączonych skrzydeł. Mebel spełnia rolę ruchomej ścianki służącej do zasłonięcia lub wygrodzenia przestrzeni. Jest to jeden z najbardziej funkcjonalnych i poręcznych sprzętów stosowanych we wnętrzach mieszkalnych. Nazwa mebla pochodzi z włoskiego „para vento” oznaczającego osłonę przeciw wiatru. Francuzi zapożyczyli termin i spopularyzowali  pod nazwą „paravent” czyli ekran. W Europie parawany cieszyły się największą popularnością w XVIII i XIX w. Pierwsze parawany skonstruowano w Chinach, skąd trafiły do Japonii. W Europie sprzęty te pojawiły się prawdopodobnie w XVI w., gdy wyprawy odkrywców i kupców rozbudziły europejską fascynację Dalekim Wschodem. Na skutek zainteresowania szeroko pojętą kulturą Chin i Japonii wzrosło zapotrzebowanie na dalekowschodnie wyroby rzemiosła. Były one bardzo pożądane, ale drogie. Dlatego na gruncie europejskim rozkwitło ich naśladownictwo, co widać na przykładzie prezentowanego mebla, wykonanego na podobieństwo chińskich parawanów, zazwyczaj masywniejszych od japońskich. Pochodzi on z łańcuckich zbiorów po Potockich. Czarno lakowane skrzydła mebla są ozdobione mieniącymi się kilkoma gradacjami złoceń widokami z motywem ogrodowych altan i roślinności.
Teresa Bagińska-Żurawska https://orcid.org/0000-0002-9243-3967