![mns/se-m/452 scena mitologiczna - ujęcie z przodu; Scena figuralna na tle pejzażu. Na pierwszym planie, po prawej, u dołu naga postać kobieca w przyklęku na prawym kolanie. W lewej, uniesionej ręce trzyma draperię rozpościerającą się w szerokich fałdach po lewej stronie u dołu. Po lewej stronie obrazu biegnąca postać mężczyzny zwróconego do konia galopującego w głąb. Koń, postać mężczyzny - jeźdźca obejmującego gestykulującą kobietę, znajdują się w centrum kompozycji. Na dalszym planie, po prawej i lewej stronie obrazu, wzgórza, pomiędzy nimi widoczny pagórkowaty krajobraz. Koloryt: postacie po lewej i prawej w ciepłych brązach z akcentami czerwieni, niektóre partie ciała i draperii okonturowane czernią. Koń biały, postacie jeźdźca i kobiety w różach. Wzgórze zielone z akcentami brązu, żółci. Niebo niebieskie z zielenią, po prawej obłok różowo-białawy.](/brepo/panel_repo/2022/04/07/os0jts/contain-360-1000-max-mns-se-m-452-dscf1111-ppp.jpg)
Porwanie
scena mitologiczna
1931
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Europejscy klasycy nowoczesności
Zbigniew Pronaszko kształcił się w pracowniach Teodora Axentowicza i Jacka Malczewskiego. Odegrał ważną rolę jako jeden z ojców założycieli formizmu. Aktywnie włączył się tym samym w działania wpływające na kształtowanie się sztuki nowoczesnej w Polsce. W programie ideowym tej grupy znajdujemy definicję pojmowania obrazu jako „logiczne wypełnienie pewnymi określonymi formami pewnej przestrzeni, stanowiące w sposób jednolity, niezmienny organizm”. Stoi za tym postawa nawołująca do postrzegania dzieła jako autonomicznej całości, która nie jest zobowiązana do odzwierciedlania rzeczywistości. Pronaszko ma w swym dorobku szereg rzeźb. Nigdy nie studiował tej techniki, ale zamiłowanie do niej wyniósł z domu. Rozważania nad możliwościami tej materii miały też wpływ na twórczość malarską, co przynosiło ciekawe efekty, zwłaszcza w przedstawieniach ciała kobiecego. W Muzeum Narodowym w Szczecinie znajduje się Akt kobiecy z ok. 1921 roku. Jest to kompozycja jednoplanowa. Na tle draperii siedzi naga kobieta z upiętymi włosami. Lewa ręka jest wyprostowana, modelka się na niej podpiera, co daje poczucie pewnego rodzaju pewności siebie w postawie, prawa ręka ułożona jest za głową. Kobieta spogląda w dół. Wyraz twarzy jest dość neutralny – nie sposób tu mówić o szczególnym zaangażowaniu artysty w ukazanie osobowości czy stanu emocjonalnego. Zdecydowanie ważniejsze dla jest ukazanie ciała, w podobny sposób jak Pronaszko czynił to w rzeźbie. Jest to obraz z okresu widocznego przełomu w jego działalności artystycznej. W tym czasie tworzył portrety w stylistyce bliskiej kubizmowi, a jednocześnie rozpoczął poszukiwania nowych rozwiązań, które przynosiły waloryzowanie barw i bardziej miękkie traktowanie formy. Tak namalowany jest między innymi obraz Dwa akty kobiety z gitarą z 1922 roku.
Beata Małgorzata Wolska
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 68 cm, szerokość: 49 cm
Rodzaj obiektu
obraz
Technika
technika olejna
Tworzywo / materiał
tektura
Pochodzenie / sposób pozyskania
zakup
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1931
Muzeum Narodowe w Szczecinie
1931
Muzeum Narodowe w Szczecinie
2010
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum – Zamek w Łańcucie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna