![E/15826/ML Szopka kolędnicza. Dach dwuspadowy. Na poszyciu dachu figurki trzech drewnianych kolorowych ptaszków. W szopce znajduje się 9 figurek drewnianych przedstawiających postaci ludzkie i żłóbek oraz figurki: osła, wołu i baranka. Pośrodku szopki stoi żłóbek z Dzieciątkiem, po lewej stronie postać Matki Boskiej (wys. 22 cm), po prawej – postać św. Józefa (wys. 22 cm). Za żłóbkiem z tyłu postać Anioła (wys. 21 cm). Przed żłóbkiem figurka przedstawiająca baranka. Z lewej strony wzdłuż ściany figurki trzech króli. Pierwszy król (wys. 16 cm) – murzyn, trzyma w rękach złotą kulę, drugi (wys. 21,5 cm) – złoty domek, trzeci (wys. 22 cm) – złotą księgę. Z prawej strony wzdłuż ściany znajdują się: mężczyzna (wys. 23 cm) w lewej ręce trzymający laskę, a w prawej worek, kobieta (wys. 21 cm) z kurą w rękach oraz – pomiędzy figurkami wołu i osiołka, postać mężczyzny grającego na trąbce.
Figurki z drewna lipowego, polichromowane.](/brepo/panel_repo/2022/04/16/t0rw7y/contain-360-1000-max-e-15826-ml-001.jpg)
Szopka
1978
Muzeum Narodowe w Lublinie
Jest częścią kolekcji: Sztuka Ludowa Lubelszczyzny (XVII – 1. połowa XX wieku)
Płaskorzeźba, wykonana w 1982 roku przez Mieczysława Zawadzkiego z drewna topolowego, przedstawia szopkę w grocie (wysokość 39 cm, szerokość 26 cm). Na pierwszym planie, na środku groty, umieszczony jest żłóbek z małym Chrystusem, z prawej strony klęczy Matka Boska, za nią aniołek, z lewej św. Józef. Nad ich głowami znajduje się drugi aniołek. W tle za grotą są zielone drzewa, a na ciemnogranatowym niebie gwiazdy i Gwiazda Betlejemska. Całość kompozycji pomalowano farbami plakatowymi i lakierem bezbarwnym. Szopka bożonarodzeniowa to temat bardzo chętnie podejmowany przez rzeźbiarzy ludowych. Prezentowana praca wyróżnia się, ponieważ autor odszedł od typowego dla polskich twórców ukazania miejsca narodzin Jezusa w szopce przypominającej chałupę czy prostą szopę. Ograniczył się także do zaprezentowania głównych postaci i symboli.
Mieczysław Zawadzki (urodzony w 1947 roku we wsi Budziska) to kolejny artysta związany z Łukowskim Ośrodkiem Rzeźby Ludowej. Pracę twórczą rozpoczął w 1977 roku. Wykonuje rzeźby o tematyce sakralnej i związanej z życiem w dawnej wsi. Charakteryzują się one prostą formą i bogatą kolorystyką. Artysta rzeźbi z jednego kawałka drewna, tworząc zarówno rozbudowane, jak i pojedyncze przedstawienia. Rzeźby Zawadzkiego cechuje syntetyczne ujęcie tematyki, wielopostaciowość kompozycji oraz umiejętność wyboru najważniejszych elementów przedstawianej idei, co sprawia, że są bardzo czytelne w odbiorze i atrakcyjne w formie. Barwna i bardzo precyzyjnie wykonana polichromia to zasługa żony, Czesławy, która od lat wspiera w pracy męża. Rzeźbiarz chętnie bierze udział w konkursach, a także festiwalach i targach sztuki ludowej, zdobywając wiele czołowych nagród i wyróżnień.
Autor / wytwórca
Rodzaj obiektu
płaskorzeźba
Technika
polichromia, rzeźbienie
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1978
Muzeum Narodowe w Lublinie
1976
Muzeum Narodowe w Lublinie
1901 — 1910
Muzeum Narodowe w Lublinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna