Gorset

Gorset był najefektowniejszym elementem stroju kobiecego. Nosiły go panny na wydaniu, dziewczęta w wieku 12-20 lat, a także młode mężatki, głównie w sezonie letnim jako strój odświętny. Bardzo liczną grupę stanowiły gorsety tzw. krakowskie, w stylu krakowskim szyte i noszone od ok. 1920 r. Zwykle szyto je ze sztywnego, szlachetnego materiału: adamaszku, pluszu, satyny, aksamitu, atłasu; podszywano podszewką bawełnianą lub z płótna lnianego; dekorowano aplikacjami – pasmanterią, wyszywano kolorowymi nićmi, barwnymi koralikami, srebrzystymi i złocistymi cekinami. Tak ozdobione zastępowały stanik. Gorsety krakowskie były krótkie, obcisłe i wcięte, okrywające klatkę piersiową, pełniły funkcję „zewnętrznego biustonosza”, zapinane były na haftkę lub sznurowane. U dołu posiadały od 21 do 36 sztuk tacek – płatów dolnych w kształcie języków. Wyszywane nićmi i koralikami wzory symetryczne kwiatowe i roślinne, pokrywały każdą tackę, przody i tył gorsetu.

Joanna Kluz

Bibliografia: Ignas K., Ludowe stroje przeworskie – przeszłość i przyszłość, Przeworsk 2017.