Płytka podłogowa

Dar Przemysława Szpilmana, wieloletniego dyrektora cmentarza przy ul. Okopowej w Warszawie. 

Płytka podłogowa ceramiczna o prostokątnym kształcie, jednobarwna, beżowa. Na licu w centralnej części znajduje się figura geometryczna. Figura składa się z okręgu, w który wpisana jest druga figura o trzech równej długości ramionach połączonych ze sobą w centralnym punkcie. Kompozycja symetryczna. Płytka jest nieszkliwiona. Część centralna powierzchni płytki pokryta jest przestrzennym, nierównomiernym wzorem naśladującym spękania. Na odwrocie powierzchnia jest nierówna (pokryta wzorem symetrycznych kwadratów), co umożliwia lepsze przyleganie zaprawy.

Darczyńca przekazał do kolekcji Muzeum POLIN siedem płytek podłogowych pochodzących z cmentarza żydowskiego przy ul. Okopowej 49/51 w Warszawie. Płytki pokrywały podłogi pomieszczeń w Domu Przedpogrzebowym, zniszczonym w 1944 r. w czasie powstania warszawskiego. Pierwotnie na terenie Domu (jeszcze w 1871 r.) nie było synagogi ani sali modlitwy, choć przed II wojną stanowiła ona już centralną część. Według planu Ignacego Schipera w budynku znajdowała się mykwa dla służby cmentarnej.

NR