Dzik osaczony przez ogary

Biskwitowa grupa, jedna z pięciu z dekoracyjnej zastawy stołowej tzw. surtout de table przedstawiających sceny z polowań. Są to kopie biskwitów z Sèvres wymodelowanych przez Pierre`a Blondeau w 1752 r., wzorowanych na kompozycjach Jeana-Baptiste Oudry`ego (1686- 1755), wykonane w wytwórni porcelany Samsona w Paryżu w końcu XIXw. Grupa ta stanowiła dar księstwa Kentu dla Elżbiety Potockiej w związku z ich wizytą w Łańcucie (Wystawa biskwitów ze zbiorów Muzeum-Zamku w Łańcucie, Muzeum Narodowego w Warszawie z Oddziałem w Wilanowie, Muzeum Narodowego w Krakowie, Muzeum Narodowego w Poznaniu oraz osób prywatnych, Łańcut, 1973, s. 52-56; biskwity z Łańcuta opracowała Irena Radomska).Powyższy biskwit stanowi grupę boczną w zastawie z realistycznie ujętymi scenami z polowań. Przedstawia scenę ataku dwóch psów na dzika. Jeden z psów z uniesionymi przednimi kończynami i rozwartym pyskiem leży pokonany pod nogami dzika. Drugi pies atakuje dzika gryząc go za ucho. Podstawa biskwitu zbliżona do owalu, o nierównej powierzchni imitującej ziemię, z pniami i konarami drzew.

Barbara Trojnar