Sygnet

Sygnet, rodzaj ozdobnego pierścienia, przeznaczony był wyłącznie dla mężczyzn, pierwotnie używano go jako pieczęci. Na powierzchni miał zazwyczaj wygrawerowany wizerunek herbu lub monogram, będący znakiem rozpoznawczym właściciela. Pierścienie pełniące funkcję pieczęci znane były już w starożytnym Rzymie, gdzie używano sygnetu osobistego, służącego do uwierzytelniania listów. W takim charakterze występowały one przez całe średniowiecze, służąc legalizacji i zabezpieczaniu dokumentów przed niepowołanymi osobami. Posługiwali się nimi ludzie piastujący ważne urzędy czy stanowiska. Mieszczanie, przedstawiciele niższych warstw, używali pieczęci w kształcie wieloboków. Oczka sygnetów wykonywano często z kamieni szlachetnych, które oprawiano w złoto lub srebro. Obrabiano je w technice intaglio, czyli druku wgłębnego. Popularne były również sygnety w całości wykonane z metali szlachetnych, jak egzemplarz odkryty w 1999 roku na szczecińskim Podzamczu. Wraz z innymi elementami biżuterii, ozdób stroju i monetami znajdował się w metalowym naczyniu ukrytym pod posadzką jednego z domów przy Targu Rybnym. Kosztowności należały prawdopodobnie do miejscowego patrycjusza. Wykonany z pozłacanego srebra pierścień ma oczko w formie sześciokąta z wizerunkiem jeża, który mógł być elementem herbu szczecińskiego patrycjusza. W średniowieczu jeż był symbolem diabła, chciwości, a także, ze względu na ostre kolce, symbolem gniewu.

Małgorzata Peszko