Pusty nagolennik, obręcz

Nagolennik odkryty w miejscowości Gniewino jest częścią dużego skarbu ozdób brązowych, który wydobyto w 1885 roku podczas wiosennej orki. Na drugą część tego samego skarbu natrafiono w tym samym roku latem. Skarb, który można datować na młodszą fazę wczesnego okresu epoki żelaza (ok. 600/550–450/400 p.n.e.) składał się m.in. z nagolenników, bransolet oraz naszyjnika, łącznie najprawdopodobniej z ok. 20 przedmiotów, które trafiły do kolekcji różnych muzeów.

Prezentowany pusty nagolennik ma zdobienie rytym motywem zygazkowatym oraz jodełki. Wewnątrz widać szczelinę przez którą usunięto gliniany rdzeń, wokół którego odlano przedmiot. Uwagę zwraca jego masywny kształt oraz doskonały stan zachowania.

Przedmioty ze skarbów są podstawowymi źródłami do badań nad epoką brązu. Dostarczają wielu informacji na temat związków handlowych, sytuacji ekonomicznej i społecznej, zwłaszcza jeśli są to wieloaspektowe badania interdyscyplinarne. Ważna jest zarówno szczegółowa analiza kontekstu odkrycia, jak i analizy laboratoryjne. Badania składu brązu, z którego zostały wykonane dwa podobne do tego opisywanego nagolenniki oraz bransoleta ze skarbu znalezionego w Gdyni-Karwiny wykazały dużą zawartość antymonu i ołowiu, które wpływają na większą łamliwość stopu. Może to być wskazówką, że z założenia były przeznaczane na dar wotywny lub były przedmiotami o charakterze symbolicznym, podkreślającymi wysoki status społeczny właściciela.

Monika Witek