Chrystus cierpiący

Twórcami figur w kapliczkach przydrożnych byli zazwyczaj wiejscy stolarze i rzeźbiarze samoucy. Istniała też grupa świątkarzy wędrownych. Na Lubelszczyźnie tych pierwszych i drugich na przełomie XIX i XX wieku działało wielu, lecz pozostali anonimowi, zachowały się nieliczne nazwiska: Paweł Bień (1828–1886), Mikołaj Gomiela (1843–1908), Józef Kwiatkowski (2. połowa XIX wieku), Jan Kaproń (1866–1941), Jan Oliński (przełom XIX i XX wieku), Daniel Kuźmiuk (1857–1939).

Daniel Kuźmiuk urodził się w Żerocinie, w byłym powiecie radzyńskim (obecnie bialskim), w rodzinie chłopa. W 1864 roku rodzina przeniosła się do Drelowa, gdzie ojciec podjął pracę fornala. W czasie epidemii cholery w 1873 roku zmarł, pozostawiając żonę i czworo dzieci. Szesnastoletni wówczas Daniel, w trosce o utrzymanie matki i rodzeństwa, podjął służbę folwarcznego parobka. W wolnych chwilach rzeźbił figurki, krzyże, miniatury zwierząt. W 1893 roku ożenił się z Pelagią Byczyk, kupił nieczynną kuźnię, którą rozebrał i następnie jako jednoizbowy dom postawił w ogrodzie. Zrezygnował z pracy w folwarku i zajął się rzeźbiarstwem. W czasie pierwszej zimy wyrzeźbił figurę św. Jana. Przy domu zbudował szopę na drewno opałowe i materiał rzeźbiarski. Fascynowały go książki i choć nie umiał czytać, każdy zaoszczędzony grosz przeznaczał na ich zakup. W księgozbiorze dominowały pozycje o treści religijnej, jak Żywoty świętych, ale też podróżnicze i geograficzne oraz Ogniem i mieczem, które czytywała mu córka Marta.

Jego dorobek obejmuje około tysiąca rzeźb. W większości to świątki o tematyce chrystologicznej i maryjnej oraz wizerunki świętych patronów umieszczanych w kapliczkach okolicznych wsi: Żerocinie, Żeliźnie, Przechodzisku i Szóstce, na cmentarzu. Jego dziełem był, nieistniejący już, krzyż przydrożny w Drelowie z narzędziami Męki Pańskiej. Strugał figurki zwierząt oraz zabawki. Z powodu choroby oczu po 1930 roku jego aktywność osłabła, sześć lat później zanikła, gdy stracił wzrok. Do ostatnich dni cieszył się powszechnym szacunkiem w Drelowie i okolicy. Kilka prac przekazanych Muzeum pozwoli utrwalić jego nazwisko w świadomości potomnych.