Grobowiec Jana Jakuba Rousseau

Obraz z kolekcji Potockich, dawnych właścicieli zamku łańcuckiego, przedstawia umowny grobowiec Jana Jakuba Rousseau na Wyspie Topolowej w Arkadii (Nieborów). Wyspa obrośnięta topolami, oblana wokół woda, na rzeczce łódka , na brzegu spacerują mężczyzna, kobieta i dziecko. Budowla umownego grobowca powstała na zlecenie księżnej Heleny z Przeździeckich Radziwiłłowej w Arkadii i wzorowana była na autentycznym grobowcu Rousseau, znajdującym się w Ermenonville. Budowla została zbudowana na sztucznie uformowanej wyspie w rozlewisku rzeczki Skierniewki. Grobowiec  składał się z cokołu, korpusu z wnęką i pokrywy z akroterionami, zwieńczonej wazą z białego marmuru. We wnęce znajdowała się rzeźba leżącej kobiety tez z białego marmuru. Na pomniku znajdowała się inskrypcja „Et in Arcadia ego”. Jan Jakub Rousseau (ur w czerwcu 1712 r w Genewie, zm. w lipcu 1778 r w Ermenonville) to filozof, pisarz, pedagog i teoretyk muzyki, głoszący hasła powrotu do natury, wykluczał podziały polityczne, narodowość czy klasę. Swoją koncepcję wychowania naturalnego zawarł w poemacie dydaktycznym „Emil, czyli o wychowaniu” ( 1762 r). stworzył tez teorię ”dobrego dzikusa”, człowieka niezepsutego rzez zgubny wpływ cywilizacji. Głoszone przez niego teorie zyskały wielki wpływ zwłaszcza na oświecone damy polskiej arystokracji. Łańcucki obraz jest sygnowany „Schiffner” i pochodzi z 80- tych lat XVIII w. Gotlieb Schiffner (ur. w styczniu 1755 r w Grosschönau, zm. w 1795 r w Dreźnie) to malarz niemiecki , który działał w Dreźnie, a od 1780 do 1784 r przebywał w Warszawie ,na zaproszenie Friedricha von Brühla starosty warszawskiego. W 1787 r został członkiem akademii w Petersburgu, a w 1788 r powrócił do Drezna. Był malarzem krajobrazu, portrecistą i kopistą, kopiował zwłaszcza obrazy Verneta i Bacciarellego. Obraz łańcucki eksponowany jest w Salonie Bouchera na I piętrze Zamku Łańcuckiego

Bożena Rybkowska