Szczotka do czesania lnu i konopi

Czesanie jest ostatnim, przed przędzeniem, etapem obróbki mechanicznej włókien lnianych i konopnych. Ma na celu ich oczyszczenie oraz oddzielenie włókien długich od krótkich. Dawniej czesanie odbywało się ręcznie na specjalnie do tego celu wykonywanych szczotkach, które miały formę długich desek z żelaznymi zębami o różnej gęstości. Części pracujące szczotki miały kształt okrągły lub prostokątny. Często na jednej desce montowano dwie części z zębami o różnej grubości i gęstości ich rozmieszczenia.

Włókna czesano, przeciągając ich garść między zębami, najpierw na szczotce rzadszej, a następne gęstszej. Podczas czesania pomiędzy zębami szczotki pozostawały krótkie włókna najgorszej jakości. Oczyszczone, długie włókna przechowywano w przewiewnym miejscu, by uzyskały odpowiednią wilgotność ułatwiającą przędzenie. Z uprzędzonych na kołowrotkach nici tkano na krosnach płótna, z których następnie szyto koszule, ręczniki, chustki czy obrusy.

Prezentowana szczotka do czesania lnu i konopi ma typowy kształt i wyposażona jest w dwie części pracujące. Została wykonana w 2. połowie XIX w. na terenie Pomorza Zachodniego. Nie znane są informacje o osobie wykonawcy i o tym, kto użytkował szczotkę.

Agnieszka Słowińska