Pokój 70 II piętro

Nazwy historyczne: „Apartament Czwarty” (poł XIX w.),
Nazwy inne: Pokój 70 II piętro, Pokój Czedekowskiego
Czas powstania: konstrukcja ścian -1629-42 r., sufit ze sztukateriami XIX/XX w., stolarka, boazerie XIX w.
Architekci: nieznani
Artyści: nieznani

Pokój umiejscowiony jest w skrzydle wschodnim II piętra zamku. Wejście prowadzi bezpośrednio z Korytarza Wschodniego przez podwójne, dwuskrzydłowe płycinowe drzwi. Pomieszczenie w kształcie prostokąta ze ściętym narożnikiem południowo – zachodnim. W dolnej partii ścian, wymalowanych  jednolitym kolorem jasnego ugru, położona płycinowa boazeria cokołowa, polichromowana. Sufit od ścian oddziela profilowana wklęsła faseta, pośrodku sufitu kolista sztukatorska rozeta. Od strony wschodniej umieszczono okno zamknięte łukiem odcinkowym, z okiennicami. W pokoju znajdują się dwa dodatkowe otwory drzwiowe. W ścianie północnej umieszczono jednoskrzydłowe drzwi, które prowadzą do przedpokoju przy Łazience Kryształowej i przejścia do Salonu Wejściowego. W ścianie południowej są dwuskrzydłowe drzwi płycinowe z profilowanym gzymsem, przez które można przejść do następnego pomieszczenia (magazyn Muzeum). Drzwi te umieszczone były w amfiladzie wschodniej drugiego piętra zamku zajmującej szerszy trakt, równoległy do węższego Korytarza Wschodniego II piętra. W ściętym narożniku pokoju umieszczono kominek zwieńczony profilowanym gzymsem, wykonany z kafli o ażurowych wzorach, z paleniskiem obramionym wielokolorowymi kaflami zdobionymi motywem roślinnym. Podłoga drewniana sosnowa ułożona w kwadratowe tafle z krzyżakami z drewna dębowego. Tafle podłogi najprawdopodobniej zostały przeniesione z pierwszego piętra, po 1830 r. kiedy na I piętrze  ułożono podłogi intarsjowane. Prawdopodobnie na początku XIX w. pokój był sypialnią ze ścianami obitymi tkaniną w kwiatowy wzór. Według informacji z inwentarzy z XIX w. pokój wraz z sąsiadującymi pomieszczeniami  w amfiladzie  wchodził w skład tak zwanego Apartamentu Czwartego. Apartament ten był złożony z 2 pokoi, przedpokoju, garderoby, przedsionka i wychodka. Obecny wygląd pokój zawdzięcza przebudowie, która miała miejsce w pierwszej połowie XIX w., zaś sufit z rozetą pochodzi z czasu przebudowy zamku za Romana i Elżbiety Potockich. W okresie działalności Muzeum pokój pełnił rolę magazynu, po 1996 r. umieszczono w nim pamiątki związane z wizytą w Łańcucie 9 prezydentów Grupy Wyszehradzkiej. Na początku XXI w. w pokoju eksponowano obrazy i pamiątki po malarzu Bolesławie Janie Czedekowskim. W ostatnich latach  pomieszczenie przeznaczone zostało do zajęć edukacyjnych.

Podstawowa bibliografia:
•    Kossakowska – Szanajca Zofia, Majewska – Maszkowska Bożena, Zamek w Łańcucie, Warszawa 1964.
•    Omilanowska Małgorzata, Jakub Sito, Łańcut i okolice, [w]: Katalog Zabytków Sztuki w Polsce, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 1994.
•    Piotrowski Józef, Zamek w Łańcucie, Lwów 1933.
•    Potocka Elżbieta, , Łańcut - wspomnienia od roku 1885 do roku 1915, [Pamiętnik, maszynopis w zbiorach Muzeum-Zamek w Łańcucie].
•    Kompleksowa Konserwacja wystroju wnętrz, Dokumentacja opisowa, 2014 – 2016, AC Konserwacja Zabytków.

Opracowanie: Przemysław Kucia