treść serwisu

Postać Orfeusza

Jest częścią kolekcji: Wyciski gemm antycznych

Nota popularyzatorska

Na owalnym wypukłym wycisku przedstawiony jest siedzący na prawym boku nagi, grubszy Orfeusz, grający na lirze. Postać siedzi na postumencie, na którym leży materiał. Wokół Orfeusza siedzą zwierzęta: koza, kura, jeleń. W górze leci prawdopodobnie motyl. Orfeusz (Orpheus) – w mitologii greckiej śpiewak i poeta. Uchodził za syna boga Apollina albo trackiego boga Ojagrosa i muzy Kalliope. Uważany był za największego śpiewaka, muzyka i poetę greckiego. Wtórował on swej pieśni grą na lirze lub kitarze, którą ulepszył, powiększając liczbę jej strun z siedmiu do dziewięciu. Mity wspominają o cudownym oddziaływaniu śpiewu Orfeusza. Jego muzyka oddziaływała nie tylko na ludzi: mogła ona uśmierzać huczące fale morza i sprawiała, że ku śpiewakowi pochylały się drzewa, a dzikie bestie szły za nim łagodne jak baranki. Wycisk jest bardzo podobny jak opisany w „Dactyliothecae universalis” Philippa Daniela Lipperta.

Kolekcja gliptyczna wilanowskiego zbioru to fascynujący zapis historii sztuki antycznej. Pierwotnie należąca do Stanisława Kostki Potockiego, to prawdziwy skarb muzealny. Zawiera 239 wycisków, z których niestety 6 zaginęło, podzielonych na dwie medalierki oznaczone numerami inwentarza Wil.3083/1 i Wil.3083/2, każda z osiemnastoma szufladkami.

Repertuar odcisków jest niezwykle zróżnicowany, obejmując portrety, popiersia historyczne, postacie mitologiczne, sceny historyczne i mitologiczne, rzeźby, zwierzęta, wazy oraz maski. Odciski wykonane z czerwonej masy sugerują różnorodne pochodzenie.

Najciekawszym okresem w historii kolekcji jest rok 1785, gdy hrabia Potocki podróżował do Włoch w towarzystwie księżnej Izabelli Lubomirskiej. Zgromadził około dwudziestu gemm antycznych, a niektóre z nich pochodziły nawet z własnych wykopalisk. Kolejne podróże dodatkowo wzbogaciły zbiory.

Kolekcja pełni również rolę biblioteczki na temat gliptyki, co umożliwiło Potockiemu profesjonalne podejście do zbiorów. Z czasem trafiła do pałacu w Wilanowie, gdzie stała się częścią ekspozycji muzealnej.

W kolekcji wyróżniamy trzy grupy obiektów: odciski gemm antycznych, ich kopie oraz kamienie wykonane na wzór starożytnych. Sygnatury mistrzów greckich dodają kolekcji wyjątkowego charakteru.

Gliptyka, czyli sztuka rzeźbienia w kamieniu, posiada bogatą historię. Daktylioteki z odciskami gemm stały się popularne w XVIII wieku, pełniąc rolę dydaktyczną i edukacyjną. Wartość kolekcji tkwi nie tylko w artystycznej doskonałości gemm, ale także w ich wartości dokumentacyjnej, umożliwiając zgłębianie tajników sztuki starożytnej.

Oryginalne gemmy z daktylioteki  Lippert’a znajdziesz tutaj: gemma1, gemma2

Ilustracje pochodzą ze zbiorów Rijksmuseum Amsterdam oraz Museo Nacional del Prado.

Opracowanie: Ewa Jakubowska-Smagieł, dr Ewa Mostowicz-Kapciak, Martyna Miroszewska (na podstawie materiałów Agaty Małkowskiej)

Informacje o obiekcie

Informacje o obiekcie

Autor / wytwórca

nieznany

Wymiary

wysokość: 1,8 cm, szerokość: 1,5 cm

Technika

wyciskanie

Tworzywo / materiał

masa żywiczna; papier; atrament

Czas powstania / datowanie

XVIII-XIX w.

Miejsce powstania / znalezienia

powstanie: nieznane

Właściciel

Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

Numer identyfikacyjny

Wil.3083/2-III/2-7

Lokalizacja / status

obiekt nie jest teraz eksponowany

Może Cię również zainteresować:

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
Data do:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
asd